Γνωρίστε την πανίδα της περιοχής μας
Για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες, επισκεφθείτε την σελίδα της πανίδας της Αργολίδας πατώντας εδώ
-
88089642 1288194471386009 7360208360492236800 o
Ονομασία :
Κοκκινοσκέλης - Tringa totanus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν Κίου
Ημερομηνία:
26-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
81637371 10216460097517808 1969070319977103360 o
Ονομασία:
Γκιώνης
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
10-1-202020
Φωτογράφος:
Βούλα Τσιλιμπή
-
83429465 2517766768480073 3234919288028528640 o
Ονομασία :
Βραχοκιρκίνεζο - Falco tinnunculus
Τοποθεσία :
Ν. Κίος
Ημερομηνία :
29-1-2020
Φωτογράφος :
Τάσος Ηλιάδης
Βραχοκιρκίνεζο: Ο φύλακας των καλλιεργειών
(επιστημονική ονομασία Falco tinnunculus) είναι είδος γνήσιου γερακιού (γένος Falco). Στην Ελλάδα το βραχοκιρκίνεζο απαντάται καθ’όλη τη διάρκεια του έτους, ως επιδημητικό πτηνό. Το βραχοκιρκίνεζο είναι από τα κοινότερα και ευκολότερα προσαρμόσιμα γεράκια της Ελληνικής πανίδας. Πρόκειται για πτηνό των πεδινών και ανοιχτών οικοτόπων, όπως οι ερεικώνες, οι θαμνώδεις εκτάσεις και ελώδεις περιοχές. Δεν απαιτεί δάση, εφόσον υπάρχουν εναλλακτικές φωλιές για κούρνιασμα, όπως πέτρες ή κτίσματα. Ευδοκιμεί εύκολα σε άδενδρες περιοχές, όπου υπάρχουν άφθονα ποώδη φυτά και θάμνοι για να υποστηρίξουν έναν πληθυσμό θηραμάτων. Επίσης, τα βραχοκιρκίνεζα προσαρμόζονται εύκολα στην ανθρώπινη παρουσία (γεγονός που τους κοστίζει ακριβά, πολλές φορές), όσο υπάρχουν επαρκείς εκτάσεις βλάστησης, και μπορεί ακόμη και να βρεθεί σε υγρότοπους, χερσότοπους και άγονα μέρη, σε υψόμετρα από τη θάλασσα μέχρι τις υψηλότερες οροσειρές. Το βραχοκιρκίνεζο, όπως και όλα σχεδόν τα γεράκια, εμφανίζει φυλετικό διμορφισμό, ιδιαίτερα στους χρωματισμούς. Αρσενικό: Κεφάλι, τράχηλος και ουρά γκρίζα-μπλέ (η ουρά με πλατιά μαύρη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Ράχη καστανοκόκκινη με μαύρες κηλίδες. Κάτω μέρος ωχρόξανθο με σκούρες καφέ πιτσιλιές. Θηλυκό: Κεφάλι, ράχη, τράχηλος και ουρά καστανοκόκκινα με χαρακτηριστικές μαυροκαφέ ραβδώσεις (η ουρά με αχνή σκουρόχρωμη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Κάτω μέρος ωχρόξανθο με σκούρες καφέ πιτσιλιές. Το κήρωμα είναι κίτρινο, ενώ υπάρχουν χαρακτηριστική μαύρη ταινία στα μάγουλα, κάτω από τα μάτια και χαρακτηριστικός κίτρινος δακτύλιος γύρω από τα μάτια. Όταν κυνηγάει, το βραχοκιρκίνεζο χρησιμοποιεί τις τεχνικές του γυροπετάγματος (soaring), εκμεταλλευόμενο τα θερμικά ανοδικά ρεύματα, και της αιώρησης (hovering), περίπου 10-20 μέτρα πάνω από το έδαφος. Ειδικά η δεύτερη τεχνική, αποτελεί ένα βασικό διαγνωστικό του χαρακτηριστικό, διότι την χρησιμοποιεί πολύ συχνά. Μπορεί συχνά να βρεθεί στο κυνήγι, κατά μήκος των πλευρών δρόμων και αυτοκινητοδρόμων. Το βραχοκιρκίνεζο είναι σε θέση να βλέπει σε μήκη κύματος κοντά στο υπεριώδες φως, που επιτρέπει στα πουλιά να εντοπίζουν τα ίχνη που αφήνουν τα ούρα των τρωκτικών στα λαγούμια τους και λαμπυρίζουν κάτω από το ηλιακό φως. Μία άλλη (λιγότερο εμφανής) τεχνική, είναι να κουρνιάζει λίγο ψηλότερα από το έδαφος, όταν το επιτρέπει η τοπογραφία της περιοχής και, όταν το θήραμα κινηθεί προς τα εκεί, εφορμά. Το τυπικό κοινό θήραμα του βραχοκιρκινεζιού είναι τα μυόμορφα τρωκτικά, παντός είδους: ποντίκια, αρουραίοι, τυφλοπόντικες, μυγαλές, μυωξοί κ.λ.π., κάνοντάς το, ένα από τα χρησιμότερα πτηνά για τη γεωργία. Το βραχοκιρκίνεζο είναι το κοινότερο ημερόβιο αρπακτικό στην Ελλάδα και η γενική του κατάσταση είναι καλή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η λαθροθηρία με σκοπό την ταρίχευση, ενώ αποτελεί εύκολο στόχο, λόγω της σχετικής αφθονίας του, της συγκατοίκησής του με τον άνθρωπο και της ιδιαίτερης τεχνικής του να αιωρείται (hovering). Άλλες λόγιες ονομασίες είναι Ιέραξ ο βραχοδίαιτος, Ιέραξ ο γνήσιος και Ιέραξ ο μικρός. Στον Ελλαδικό χώρο, το Βραχοκιρκίνεζο απαντάται και με τις λαϊκές ονομασίες Αερογάμης, Ανεμογάμης, Κανδηνέλι (Κάσος), Νταμαρογέρακο, Πετρογέρακας (Άνδρος), Πετρογέρακο και Πετροκιρκινέζι. Είναι, πιθανότατα, το πτηνό Κεγχρηίς ή Κέρχνη των αρχαίων Ελλήνων.
-
104035862 1368592446679544 2740792969237651219 o
Ονομασία :
Καλαμοκανάς - Himantopus himantopus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
12/6/ 2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κόμνηνος
-
92357446 1317289355143187 1875314482440306688 o
Ονομασία :
σαλαπετεινός - Upupa epops
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
4-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
97942055 1348596415345814 6260931770506543104 o
Ονομασία :
Ψευταηδόνι - Cettia cetti
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
17-5-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
92098691 2573921489531267 41641357202161664 o
Ονομασία :
Χαλκόκοτες και Λευκοτσικνιάδες
Τοποθεσία
υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία:
7/4/2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
-
121263415 2729075244015890 724513028858357273 o
Ονομασία :
Λεπτόραμφος γλάρος Chroicocephalus genei
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
10/10/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ένας σπάνιος γλάρος που συναντάται στον υγρότοπο.
Λεπτόραμφος γλάρος Chroicocephalus genei
Στην Ελλάδα ο λεπτόραμφος γλάρος είναι σπάνιο και τοπικό επιδημητικό είδος, τοπικά κοινό κατά τη μετανάστευση και το χειμώνα. Βρέθηκε να αναπαράγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του '60.
Πολύ πιο κοινό είδος κατά τη μετανάστευση, ιδιαίτερα την άνοιξη, οπότε απαντάται σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και σε αρκετά νησιά.
Διαχειμάζει επίσης σε αρκετούς υγρότοπους (δέλτα Αξιού, Αλιάκμονα, Έβρου, λιμνοθάλασσες Θράκης, Δέλτα Σπερχειού, Κοτύχι κλπ), με σαφώς μεγαλύτερους όμως αριθμούς στη δυτική Ελλάδα (κόλπος Λευκάδας, Μεσολόγγι, Αμβρακικός κ.α.) . Ο διαχειμάζων πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα είναι μικρός αλλά σταθερός τα τελευταία χρόνια, εκτιμάται δε σε 2.000-4.000 άτομα . -
DSC 4294
Καστανοκέφαλος γλαρος-Black-headed gull- Larus ridibundus
Φωτογράφος Τάσος Ηλιάδης
-
alkyoni
Φωτογράφος Μάνος Καβούλας
-
melissofagos
Φωτογράφος Μάνος Καβούλας
-
93193034 2579969945593088 1634001057719779328 o
Ονομασία :
Λασποτρύγγας Tringa glareola
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
14-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Αν και δεν φωλιάζει στην Ελλάδα, παρατηρείται πολύ συχνά στη χώρα μας. Περνά από την Ελλάδα την άνοιξη, πηγαίνοντας να φωλιάσει στα Βόρεια, προς τη Σκοτία, τη Σκανδιναβία και γύρω από τη Βαλτική, μέσα στη χαμηλή θαμνώδη βλάστηση των λιμνών και των βάλτων. Φωλιάζει, επίσης, σε ολόκληρη σχεδόν τη Ρωσία ως τις ακτές του Ειρηνικού. Ο Λασπότρυγγας περνάει το χειμώνα του στην Αφρική, την Ινδία και την Αυστραλία, μέσα στα όρια της τροπικής ζώνης. Έτσι, επανεμφανίζεται στη χώρα μας περαστικός για να κάνει το ταξίδι προς την αντίστροφη κατεύθυνση. Τρέφεται με έντομα και άλλα ασπόνδυλα που βρίσκει μέσα στη λάσπη και τα ρηχά νερά, κατά προτίμηση σε όχθες ποταμών και λιμνών. Μήκους 20 εκατοστών, καλύπτεται από φτέρωμα ανοιχτόχρωμο σοκολατί, αραιωμένο με λευκό στο λαιμό, το στήθος και το κεφάλι αλλά η κοιλιά του είναι λευκή. Επίσης, έχει πυκνά ανοιχτόχρωμα στίγματα στη ράχη και ευδιάκριτη λευκή γραμμή, που περνά πάνω από το μάτι. Τα ψηλά του πόδια είναι κιτρινοπράσινα ενώ το ράμφος λεπτό, όχι πολύ μακρύ, γκρίζο με μαύρο στην άκρη. Σχηματίζει κοπάδια από άτομα του είδους του, μερικές φορές με άλλα μικρά παρυδάτια, συνήθως σκαλίδρες. Όταν πετά, φαίνεται σκούρος από πάνω, εκτός από το μεγάλο λευκό «μπάλωμα» στη βάση της ουράς.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Σχετικά Άρθρα και Ειδήσεις
Ειδήσεις και Άρθρα σχετικά με το περιβάλλον της Αργολίδας