Γνωρίστε την πανίδα της περιοχής μας
Για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες, επισκεφθείτε την σελίδα της πανίδας της Αργολίδας πατώντας εδώ
-
103977985 3010481112374470 8002642129468842124 o
Ονομασία :
Σουσουράδα
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου
Ημερομηνία:
9/6/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
-
121263415 2729075244015890 724513028858357273 o
Ονομασία :
Λεπτόραμφος γλάρος Chroicocephalus genei
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
10/10/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ένας σπάνιος γλάρος που συναντάται στον υγρότοπο.
Λεπτόραμφος γλάρος Chroicocephalus genei
Στην Ελλάδα ο λεπτόραμφος γλάρος είναι σπάνιο και τοπικό επιδημητικό είδος, τοπικά κοινό κατά τη μετανάστευση και το χειμώνα. Βρέθηκε να αναπαράγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του '60.
Πολύ πιο κοινό είδος κατά τη μετανάστευση, ιδιαίτερα την άνοιξη, οπότε απαντάται σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και σε αρκετά νησιά.
Διαχειμάζει επίσης σε αρκετούς υγρότοπους (δέλτα Αξιού, Αλιάκμονα, Έβρου, λιμνοθάλασσες Θράκης, Δέλτα Σπερχειού, Κοτύχι κλπ), με σαφώς μεγαλύτερους όμως αριθμούς στη δυτική Ελλάδα (κόλπος Λευκάδας, Μεσολόγγι, Αμβρακικός κ.α.) . Ο διαχειμάζων πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα είναι μικρός αλλά σταθερός τα τελευταία χρόνια, εκτιμάται δε σε 2.000-4.000 άτομα . -
103519305 924393234742858 7112940170232281248 o
Ονομασία :
Κρυπτοτσικνιάς
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
7/6/ 2020
Φωτογράφος:
Μάνος Καβούλας
-
94377501 2589040951352654 968027818258595840 o
Ονομασία :
Τρυγόνι
Τοποθεσία:
Υγροβιότπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
25/4/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
ρυγόνι: αν είχε φωνή, θα φώναζε «βοήθεια»
Το Τρυγόνι (Streptopelia turtur) είναι το μοναδικό μεταναστευτικό περιστεροειδές της Ευρώπης και από τα είδη πουλιών με την πιο ραγδαία πληθυσμική μείωση. Περνά λιγότερο από το μισό του ετήσιου κύκλου του στην Ευρώπη, φτάνοντας στην Αγγλία για να αναπαραχθεί στα τέλη Απριλίου – αρχές Μαίου, προτού αναχωρήσει και πάλι για τις περιοχές διαχείμασής του στην άγονη Υποσαχάρια Δυτική Αφρική κατά τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.Στο ξεκίνημα του 20ού αιώνα, τα τρυγόνια εξακολουθούσαν εμφανώς να αυξάνονται σε εξάπλωση και αριθμό, αλλά ήδη από τη δεκαετία του 1980 άρχισαν οι αναφορές σχετικά με μειώσεις ανώτερες του 50% των πληθυσμών τους σε Βρετανία, Γαλλία και Ρουμανία παρόλο που οι πληθυσμοί στα υπόλοιπα μέρη της Ευρώπης εμφανίζονταν σταθεροί. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ο πληθυσμός του είδους παρουσίασε ραγδαία μείωση με απώλειες ύψους 95% τα τελευταία 40 χρόνια (1970-2011) και μείωση κατά 51% μόνο τα τελευταία 5. Συνολικά στην Ευρώπη έχει καταγραφεί μείωση της τάξεως του 73% μεταξύ 1980 και 2011, με το είδος να χαρακτηρίζεται ως Τρωτό στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της Ε.Ε..Αναμφίβολα, η πτωτική αυτή τάση προκαλεί ανησυχία. Παρόλο που σε αρκετές περιπτώσεις οι πληθυσμοί των πουλιών σταθεροποιούνται ύστερα από μια περίοδο ραγδαίας μείωσης, δε φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με τα τρυγόνια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Τρυγόνι βρίσκεται στο όριο της εξάπλωσής του, όμως τα δεδομένα του Πανευρωπαϊκού Προγράμματος Παρακολούθησης Κοινών Ειδών Πουλιών (PECBMS) υποδεικνύουν ότι ανάλογες μειώσεις υφίστανται σε όλη την ήπειρο, υποδηλώνοντας ίσως ότι οι ανησυχητικά μικροί αριθμοί που παρατηρούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο αποτελούν προειδοποίηση για το τι μέλλει γενέσθαι για τα τρυγόνια και στην υπόλοιπη Ευρώπη.Σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπιστώθηκε ότι παρόλο που τα ποσοστά επιτυχίας φωλιάσματος παρέμειναν στην πλειονότητά τους σταθερά από τη δεκαετία του 1960 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο μέσος αριθμός προσπαθειών αναπαραγωγής κάθε καλοκαίρι από τρεις έως τέσσερις μειώθηκε σε μόλις μία ή δύο. Το πιθανότερο αίτιο για τη μείωση του αριθμού των προσπαθειών αναπαραγωγής είναι η μεγάλη μείωση μεταξύ των δεκαετιών του 1960 και 1980 των αροτραίων καλλιεργειών, οι καρποί των οποίων ήταν άλλοτε σημαντική πηγή τροφής για τα τρυγόνια.Τα πουλιά από τη Δυτική Ευρώπη μεταναστεύουν σύμφωνα με έρευνες, μέσω της Ιβηρικής χερσονήσου και διαχειμάζουν στο Σάχελ, στη Δυτική Αφρική, ενώ τα πουλιά από την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη μεταναστεύουν κατά κύριο λόγο μέσω Ιταλίας, Μάλτας, Κύπρου, Τυνησίας και Λιβύης, και πιθανόν να έχουν εύρος διαχείμασής πιο ανατολικά, στο Σουδάν, την Αιθιοπία και το Τσαντ. Το Τρυγόνι περιλαμβάνεται στο Παράρτημα 11/2 της Οδηγίας της Ε.Ε. για τα Πουλιά και επομένως το κυνήγι του επιτρέπεται σε αρκετά κράτη μέλη της Ε.Ε. Συγκεκριμένα, το τρυγόνι αποτελεί περιζήτητο θήραμα σε Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Κύπρο, Μάλτα, Αυστρία και Πορτογαλία, που στο σύνολό τους είναι σημαντικές περιοχές στάθμευσης για το είδος κατά τη διάρκεια της μετανάστευσής του. Το κυνήγι και η απώλεια βιοτόπων απειλούν σε σημαντικό βαθμό όσα πουλιά μεταναστεύουν μέσω των χωρών του Μαγκρέμπ και ειδικά μέσω Μαρόκου και Μαυριτανίας.Στο Σχέδιο Διαχείρισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το τρυγόνι 2007-2009, το οποίο έχουν συντάξει από κοινού φορείς προστασίας των πουλιών και κυνηγετικές οργανώσεις, προκύπτει ότι από τον πληθυσμό τρυγονιών που εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 3-6 εκατομμύρια ζευγάρια, τα οποία αναπαράγονται σε Ευρώπη και Ρωσία, το ετήσιο σύνολο θηραμάτων μόνο στα κράτη μέλη της Ε.Ε. είχε υπολογιστεί σε 2-3 εκατομμύρια πουλιά. Εάν αυτές οι εκτιμήσεις είναι ακριβείς τότε σε συνδυασμό με τη μείωση της αναπαραγωγικής ικανότητας του είδους, αλλά και της απώλειας των ενδιαιτημάτων του, είναι εμφανές ότι το κυνήγι έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις πρόσφατες μειώσεις των πληθυσμών.Οι απειλές, σε κλίμακα τοπίου, στα ενδιαιτήματα που χρησιμοποιούνται από τα τρυγόνια στο εύρος διαχείμασής τους είναι περίπλοκες, καθώς σχετίζονται με ζητήματα επισιτιστικής ασφάλειας σε περιοχές με ραγδαία εξάπλωση ανθρώπινου πληθυσμού. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται αλλαγές στις χρήσεις γης ως επακόλουθο της μετατροπής ημιφυσικών χορτολιβαδικών εκτάσεων, θαμνοτόπων και δασών σε γεωργικές εκτάσεις εντατικής καλλιέργειας, γεγονός που σχετίζεται με την εγκατάλειψη παραδοσιακών πρακτικών καλλιέργειας και την άσκηση εντατικής βόσκησης.Οι προσπάθειες για την προστασία του είδους πρέπει σύμφωνα με έρευνες να επικεντρωθούν στη διατήρηση κατάλληλων ενδιαιτημάτων για τροφοληψία και αναπαραγωγή. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην αύξηση του αριθμού των αναπαραγωγικών προσπαθειών ανά ζεύγος και κατά συνέπεια του αριθμού των ικανών για πτήση νεαρών ατόμων. Εάν οι δοκιμές στο Ηνωμένο Βασίλειο επιτύχουν, μια πανευρωπαϊκή προσέγγιση στη συνέχεια μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις ωστόσο, είτε στην Ευρώπη είτε στην Αφρική, είναι προς το παρόν μικρής κλίμακας και χωρίς ουσιαστική υποστήριξη μέσω της αγροτικής πολιτικής. Επιπλέον, καθώς η ζήτηση για γεωργικά προϊόντα αυξάνεται παράλληλα με τον ανθρώπινο πληθυσμό, η κατάσταση απλώς θα επιδεινωθεί σε όλη την εξάπλωση του είδους μέσα στα επόμενα χρόνια. Εν τω μεταξύ, και δεδομένων των εξαιρετικά ραγδαίων και σημαντικών μειώσεων πληθυσμού, τα μέτρα διατήρησης με τις περισσότερες πιθανότητες άμεσων αποτελεσμάτων είναι η ενίσχυση της επιβολής της νομοθεσίας για την εξάλειψη της λαθροθηρίας και η υιοθέτηση εθελοντικού μορατόριουμ για το κυνήγι των τρυγονιών.Είναι ζήτημα τόσο λογικής όσο και ευθύνης να τεθούν περιορισμοί σε οποιοδήποτε αίτιο θνησιμότητας των τρυγονιών μέχρις ότου ο πληθυσμός παρουσιάσει σημαντική ανάκαμψη.
Dr. Danae Helena Sheehan
Συντονίστρια του Προγράμματος για τα Μεταναστευτικό Πουλιά RSPB Πηγή: ΟΙΩΝΟΣ – Εξαμηνιαία έκδοση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας
-
92239580 1320102824861840 7639708833362739200 o
Ονομασία :
Λασπότρυγγας - Tringa glareola
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
9-3-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
258467947 3029392600650818 1164943126168889419 n
Ονομασία :
Γελαδάρης, ερωδιός ο βουκόλος (Bubulcus ibis)
Τοποθεσία:
Περιοχή Ερασίνου ποταμού
Ημερομηνία:
20/11/2021
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Γελαδάρης, ερωδιός ο βουκόλος (Bubulcus ibis)
Είναι το πιο διαδεδομένο είδος ερωδιού στον Κόσμο. Μετά από μια πρωτοφανή πληθυσμιακή έκρηξη κατά τον 20ό αιώνα ξεκινώντας από την Αφρική και την Ασία εξαπλώθηκε σταδιακά κι εγκαταστάθηκε στις υπόλοιπες ηπείρους. Όμως, μόνο ένα ζευγάρι Γελαδάρη φώλιασε στην Ελλάδα, στο Δέλτα Αξιού, το 1991. Οι Γελαδάρηδες είναι πολύ κοινωνικά πουλιά και δραστηριοποιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Βιότοπος: Σε αντίθεση με άλλους ερωδιούς, ο Γελαδάρης δεν είναι στενά συνδεδεμένος με το νερό. Κυνηγάει επίσης σε μέρη μακριά από το νερό, σε χωράφια και λιβάδια διάφορα έντομα. Κινείται συχνά ανάμεσα σε κοπάδια με ζώα και συχνά ανεβαίνει στις πλάτες βοοειδών και προβάτων που βόσκουν. Επιπλέον κάνει την εμφάνισή του σε ελώδης περιοχές και κοντά σε υγροτόπους. Επίσης κυνηγάει και διάφορα φυτοφάγα θηλαστικά και κατά την εποχή του οργώματος, θα τον δούμε επίσης να κάνει την εμφάνισή του ακολουθώντας τις φρεσκοοργωμένες αυλακιές των χωραφιών.
ΠΗΓΗ : Ορνιθοπανίδα
-
86806632 1283753305163459 2484694441080651776 o
Ονομασία :
Σταχτοτσικνιάς - Ardea cinerea
Τοποθεσία:
Ναύπλιο παραλιακή ζώνη
Ημερομηνία:
19-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
260409638 3032253550364723 5809988787778082297 n
Ονομασία :
Ακτίτης
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Νέας Κίου
Ημερομηνία:
24/11/2021
Φωτογράφος:
Τασος Ηλιάδης
-
88236470 1295456123993177 2182122773990604800 o
Ονομασία :
Μαυροσκούφης - Sylvia atricapilla (Θηλυκό)
Τοποθεσία:
Γλώσσα Ναυπλίου
Ημερομηνία:
7-3-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
komninos 2019 015
Φωτογράφος Θάνος Κομνηνός
-
84871713 1276044662600990 138123180416958464 o
Ονομασία :
Σκουφοβουτηχτάρι - Podiceps cristatus
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
9-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
94883319 2906899719399277 7797406894166900736 o
Ονομασία :
σαύρα
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
28/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Σχετικά Άρθρα και Ειδήσεις
Ειδήσεις και Άρθρα σχετικά με το περιβάλλον της Αργολίδας