Γνωρίστε την πανίδα της περιοχής μας
Για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες, επισκεφθείτε την σελίδα της πανίδας της Αργολίδας πατώντας εδώ
-
81637371 10216460097517808 1969070319977103360 o
Ονομασία:
Γκιώνης
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
10-1-202020
Φωτογράφος:
Βούλα Τσιλιμπή
-
98295982 2963578293731419 8312532214948560896 o
Ονομασία :
νανοσκαλίδρες
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
21/5/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
-
argolida pthna ugrotopos8
Ονομασία :
Ψαρόνια - Sturnus vulgaris
Τοποθεσία:
υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
2/1/2024
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Τα ψαρόνια είναι ονομαστά για τον τρόπο που πετούν όλα μαζί, (σχηματίζουν τις πιο πολυάριθμες συγκεντρώσεις πουλιών), και για τις πολύ εντυπωσιακές μανούβρες που κάνουν στον αέρα. Τους εναέριους σχηματισμούς τους κάνουν πάντα στις μετακινήσεις τους, όταν θέλουν να αποκρούσουν κάποιο αρπακτικό ή όταν ψάχνουν για τροφή. Φωλιάζουν σε κοιλώματα δέντρων ή και κτιρίων ακόμη και γεννάνε μια με δυο φορές τον χρόνο. Ζουν κατά μέσο όρο 15 χρόνια. Είναι αποδημητικά πτηνά και από τα πιο πολυπληθή της υφηλίου. Στην Ελλάδα εμφανίζονται σε τεράστια κοπάδια το φθινόπωρο και τον χειμώνα προφανώς για να φάνε ελιές, έντομα, φρούτα . Είναι παμφάγα πτηνά, έξυπνα και μπορούν εύκολα να εκτοπίσουν άλλους πληθυσμούς πτηνών μια και προσαρμόζονται εύκολα στις τοπικές συνθήκες των περιοχών που θα επισκεφτούν, έτσι μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την τοπική χλωρίδα και πανίδα, (η μείωση του κότσυφα στην Ελλάδα λέγεται ότι πιθανόν να οφείλεται και στα ψαρόνια). Είναι πολύ έξυπνα πουλιά, πολύ κοινωνικά, (κάνουν τα πάντα όλα μαζί), πολύ θαρραλέα, δεν φοβούνται τους ανθρώπους πόσο μάλλον τα σκιάχτρα που μάταια βάζουν οι γεωργοί. Είναι έντονα πολυγαμικά και παμφάγα.
Β. Μπουριώτης
-
82512375 2509218886001528 4470922717318610944 o
Ονομασία : Κοκκινολαίμης -Robin - Erithacus rubecula -
Τοποθεσία: Βιβάρι Δρεπάνου
Ημερομηνία: 18-1-2020
Φωτογράφος: Τάσος Ηλιάδης
Κοκκινολαίμης, το αηδόνι του χειμώνα
Όπου και αν στρέψει κανείς το βλέμμα του τον χειμώνα θα δει έναν κοκκινολαίμη να δίνει χρώμα στο τοπίο. Στο βουνό, στον κάμπο, στο δάσος, στην παραλία, σε πάρκα και κήπους, ακόμη και σε χαραμάδες. Θα τον δει να κινείται με τα μικρά, αλλά ψηλά σε σχέση με το σώμα του, πόδια ανασηκώνοντας με χαρακτηριστικό τρόπο την ουρά του. «Στολίδι» του χειμώνα, έρχεται στην Ελλάδα από τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, για να ξεχειμωνιάσει. Στις αρχές της Άνοιξης φτερουγίζει και πάλι για βορειότερες περιοχές. Εντούτοις, όπως αναφέρει ο δασολόγος και συνεργάτης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας κ. Παναγιώτης Λατσούδης έχει παρατηρηθεί ότι ένα με δύο ζευγάρια παραμένουν στην καρδιά της Αθήνας, στον Εθνικό Κήπο και λίγα ακόμη στα βόρεια προάστια καθώς και σε περιοχές της χώρας με μεγαλύτερο υψόμετρο. Το λατινικό όνομα του είδους είναι Erithacus rubecula και προέρχεται από το ελληνικό όνομα Ερύθακος. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, ο Ερύθακος ήταν ένα πουλί του χειμώνα το οποίο το καλοκαίρι μεταμορφωνόταν σε κοκκινούρη. Σήμερα ωστόσο οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ο κοκκινούρης είναι άλλο είδος που επισκέπτεται τη χώρα μας τους θερινούς μήνες. Απλώς η άφιξή του συμπίπτει με την αναχώρηση του κοκκινολαίμη για τον βορρά. Ιδιαίτερα μοναχικό είδος, ο κοκκινολαίμης, ή καλογιάνος όπως είναι ένα από τα πολλά λαϊκά του ονόματα, γίνεται καχύποπτος κυρίως τον χειμώνα. Κι αυτό για να μη χρειάζεται να μοιρασθεί την τροφή του με άλλους. Ούτε καν τη σύντροφο που πέρασαν μαζί το περασμένο καλοκαίρι δεν θέλει κοντά του. Το χειμωνιάτικο κελάηδημά τους (είναι πιο μελαγχολικό από εκείνο του καλοκαιριού), τόσο του αρσενικού όσο και του θηλυκού, αποτελεί, όπως αναφέρει ο κ. Λατσούδης, μια σαφή δήλωση: «Μην πλησιάσει κανένας άλλος κοκκινολαίμης στην περιοχή μου γιατί θα λογαριαστούμε!». Το αηδόνι του χειμώνα, αν και ιδιαίτερα μικρό σε μέγεθος (δεν ξεπερνά τα 14 εκατοστά) γίνεται ιδιαίτερα επιθετικό όταν απειλείται ο ζωτικός του χώρος και τα αποθέματα της τροφής που θα τον κρατήσουν στη ζωή τους κρύους μήνες του χρόνου. «Ο κοκκινολαίμης ιδρύει όλο το χρόνο επικράτειες, τις οποίες υπερασπίζεται σθεναρά από εισβολείς και διεκδικητές, έτσι θα ακούσουμε το τραγούδι του όλο το χρόνο. Το παράδοξο όμως είναι ότι το χειμώνα κελαηδά και το θηλυκό που επιθυμεί και αυτό να έχει μια αποκλειστικά δική του επικράτεια! Έτσι, σε κάθε θέση βλέπουμε συνήθως μόνο ένα Κοκκινολαίμη, εκτός από την αναπαραγωγική περίοδο», λέει η υπεύθυνη δράσεων ευαισθητοποίησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας κυρία Ρούλα Τρίγκου. Πάντως, χάρις του τολμηρού του χαρακτήρα όλοι μπορούν να δουν κατά την περίοδο του χειμώνα ένα κοκκινολαίμη. Αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα και αγαπητά μικροπούλια. Κελαηδά το χειμώνα έναν από τους μελωδικότερους και μελαγχολικότερους σκοπούς.
-
83119212 2513944322195651 7696156824029888512 o
Ονομασία :
Σιρλοτσίχλονο -Emberiza cirlus
Τοποθεσία
Ζόγκα Αργολίδας
Ημερομηνία:
24-1-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ένα από τα πιο κοινά είδη τσιχλονιών της Ελλάδας. Έχει ευρεία κατανομή, το συναντάμε σε όλη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της νησιωτικής. Αναπαράγεται από το ύψος της θάλασσας μέχρι και τα 1500μ., συνήθως όμως σε μεσαία υψόμετρα, σε περιοχές με μικρούς αγρούς ή βραχώδη βοσκοτόπια με σκόρπια δέντρα και θάμνους. Φωλιάζει χαμηλά σε φράκτες. Λιγότερο συχνά σε πυκνή βλάστηση, ελαιώνες και γενικά σε εντατικές δενδρώδεις καλλιέργειες (οπωρώνες). Τον χειμώνα το συναντάμε σε χαμηλά υψόμετρα σε περιοχές με ψηλούς φράκτες και δέντρα που περιβάλλουν καλλιεργούμενους αγρούς η χέρσες εκτάσεις, σε μικτά κοπάδια με άλλα σποροφάγα είδη όπως με Τσιφτάδες, Σταρήθρες ή Σπίνους.
-
132016676 2790869431169804 1533519073823047841 o
Ονομασία :
Δενδροφυλλοσκόπος (Phylloscopus collybita)
Τοποθεσία:
υγρότοπο Ναυπλίου - Νέας Κίου
Ημερομηνία:
21/12/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Δενδρόβιο πουλί που αναγνωρίζεται από το χαρακτηριστικό κελάηδημά του. Μήκους 11 εκατοστών, αυτός ο «τραγουδιστής» αναπαράγεται σποραδικά κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα
Τον χειμώνα τον συναντάμε στον υγρότοπο Ναυπλίου - Νέας Κίου. Αεικίνητος και ζωηρός, κουνάει συχνά τις φτερούγες και την ουρά του , νευρικός στις κινήσεις του.
Τρώει έντομα και νύμφες εντόμων. Έχει εκτιμηθεί ότι χρειάζονται περίπου το ένα τρίτο του βάρους του σε έντομα καθημερινά
Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Πηγή : Ορνιθοπανίδα
-
254962999 1300604557121722 4308559899085871998 n
Ονομασία :
Luscinia svecica, Γαλαζολαίμης
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Νέας Κίου
Ημερομηνία:
10/11/2021
Φωτογράφος:
Μάνος Καβούλας
Luscinia svecica, Γαλαζολαίμης: ένας όμορφος περιστασιακός επισκέπτης στον υγρότοπο.
-
120365905 2718853331704748 7168792276793785727 o
Ονομασία :
Η Πεταλούδα “Pieris Rapae”
Τοποθεσία:
ΝΑΥΠΛΙΟ NATURA 2000 (Περιοχή Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου).
Ημερομηνία:
2/10/ 2020
Φωτογράφος:
Τασος Ηλιάδης
«Το σπουδαιότερο δώρο που έχεις είναι η μεταμόρφωση του εαυτού σου.» - Λάο Τσε.
Αυτό που η κάμπια αποκαλεί τέλος, οι υπόλοιποι το λένε πεταλούδα». - Λάο Τσε.
Η ιστορία μεταμόρφωσης από κάμπια σε πεταλούδα.
Η κάμπια κοιμήθηκε, νιώθοντας γαλήνη σκεπτόμενη πως το πεπρωμένο της ήταν να είναι κάτι παραπάνω από μια κάμπια. Κοιμόταν, ενώ χρυσαλλίδες φύτρωναν γύρω της, ένα κέλυφος που κράτησε την γαλήνη αρκετά ώστε να γίνει μια άλλη οντότητα.
Όταν ξύπνησε ένιωσε παγιδευμένη στο βαρύ κέλυφος που δεν την άφηνε να κουνηθεί. Αισθανόταν ότι κάτι περίεργο είχε φυτρώσει στην πλάτη της. Με προσπάθεια, κούνησε αυτά που έμοιαζαν με μεγάλα μπλε φτερά και το κέλυφος έσπασε.
Δεν ήταν πλέον κάμπια, ήταν μια μπλε πεταλούδα. Ωστόσο ήταν κάμπια για τόσο καιρό που δεν συνειδητοποίησε πως δεν ήταν πλέον.
Η μπλε πεταλούδα σύρθηκε στο δέντρο με τα μικρά πόδια της παρόλο που είχε φτερά. Κουβαλούσε το βάρος των μεγάλων φτερών, ένα βάρος που κατανάλωνε την δύναμη της.
Η πεταλούδα κινούνταν με τα πόδια της όπως έκανε πάντα πιστεύοντας ότι ήταν κάμπια και θα συνέχιζε να ζει έτσι. Αλλά τα φτερά δεν της επέτρεπαν να κινηθεί στο έδαφος με τόση ευκινησία όσο πριν.
Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια δεν καταλάβαινε γιατί η ζωή της είχε γίνει τόσο δύσκολη. Κουρασμένη από το βάρος των φτερών της, αποφάσισε να επιστρέψει το κλαδί όπου είχε μεταμορφωθεί. Αυτή τη φορά, το να σκαρφαλώσει στο δέντρο ήταν αδύνατο.
Μια ριπή ανέμου ή οποιαδήποτε απροσδόκητη εμφάνιση την έσπρωχνε πίσω. Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν κάμπια έκατσε ανίκητη και κοίταξε το ψηλό κλαδί που της φαινόταν τόσο μακριά. Τότε άρχισε να κλαίει απεγνωσμένη.
Ακούγοντας το κλάμα μια όμορφη, σοφή, λευκή πεταλούδα πλησίασε. Κούρνιασε σε ένα λουλούδι ενώ κοίταζε την μπλε χωρίς να λέει τίποτα. Όταν το κλάμα της μπλε πεταλούδας κόπασε, η λευκή ρώτησε:
«Τι συνέβη;»
«Δεν μπορώ να σκαρφαλώσω σε αυτό το κλαδί. Και πριν ήταν δύσκολο, αλλά μπορούσα να το κάνω.»
«Τότε αν δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις… Ίσως μπορείς να πετάξεις.»
Η μπλε πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια κοίταξε περίεργα την λευκή και μετά τον εαυτό της. Είδε τα μεγάλα βαριά φτερά της. Όπως τη μέρα που βγήκε από το κέλυφος τα κούνησε με δυσκολία και τα άνοιξε.
Ήταν τόσο μεγάλα και όμορφα. Ένα μπλε χρώμα τόσο έντονο που την φόβισε και γρήγορα τα έκλεισε.
«Κουράζεις τα πόδια σου και δεν χρησιμοποιείς τα φτερά σου» είπε η λευκή πεταλούδα ανοίγοντας τα και πετώντας κομψά.
Η μπλε πεταλούδα παρακολουθούσε έκθαμβη κάθε κίνηση της λευκής και σκέφτηκε τα λόγια της. Εκείνη τη στιγμή κατανόησε ότι δεν ήταν πλέον κάμπια, πως ίσως τα βαριά φτερά ήταν χρήσιμα.
Η μπλε πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της ξανά και αυτή τη φορά τα κράτησε ανοιχτά. Έκλεισε τα μάτια της και ένιωσε τον άνεμο να την χαϊδεύει. Ένιωσε πως αυτά τα φτερά ήταν κομμάτι της, δεν ήταν πλέον κάμπια κι επομένως δεν μπορούσε να συνεχίσει να ζει έτσι. Να σέρνεται στο έδαφος.
Τότε ανοίγοντας τα φτερά της όλο και πιο πολύ γινόταν περισσότερο μια όμορφη πεταλούδα παρά κάμπια. Παρατηρούσε το όμορφο σχεδόν μαγικό μπλε των φτερών της. Γρήγορα, συνειδητοποίησε ότι πετούσε, αργά προς το κλαδί.
Το πέταγμα ήταν πολύ πιο εύκολο από το να σέρνει τα πόδια της παρόλο που έπρεπε να τελειοποιήσει την τεχνική της. Ανακάλυψε πως ο φόβος της πτήσης δεν της επέτρεψε να αποδεχθεί αυτό που ήταν, μια κάμπια που μεταμορφώθηκε σε μπλε πεταλούδα.
Αυτό το παραμύθι μεταμόρφωσης είναι η ιστορία από μια πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμη κάμπια. Είναι η ιστορία της όμορφης μπλε πεταλούδας, με δυνατά φτερά, που μπόρεσε να πετάξει ενάντια στο ρεύμα, στις καταιγίδες και στους δυνατούς ανέμους.
Η πεταλούδα είχε μεγάλα, όμορφα φτερά. Ένα μπλε με πολλές αποχρώσεις, από το γαλάζιο του ουρανού μέχρι το βαθύ μπλε του ωκεανού. Αλλά δεν το ήξερε καν.
-
komninos 2019 022
Φωτογράφος Θάνος Κομνηνός
-
164624115 2856417447948335 1090957016176574003 o
Ονομασία :
Σταχτοπετρόκλης (Oenanthe oenanthe)
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
23/3/2021
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Σταχτοπετρόκλης (Oenanthe oenanthe) ένα πτηνό που διανύει τεράστιες αποστάσεις κατά την μεταναστευτική περίοδο, σήμερα στον υγρότοπο 23/3/2021.Οι πετροκλήδες
Το Γένος των Πετροκλήδων (Oenanthe sp.) και πιο συγκεκριμένα το είδος Σταχτοπετροκλής (Oenanthe oenanthe) περιγράφτηκε για πρώτη φορά από τον Λινναίο (1707 - 1778), στην εργασία του Systema naturae το 1758 ως Motacilla oenanthe. Το όνομα του γένους Oenanthe το συναντάμε και ως ονομασία ενός γένους φυτών και προέρχεται από την ελληνική λέξη "οίνος" και "άνθος", επειδή η μυρωδιά των λουλουδιών αυτών των φυτών μοιάζει με τη μυρωδιά του κρασιού. Στην περίπτωση του Πετροκλήδων, η επιστημονική ονομασία του έχει να κάνει με το ότι όταν έρχεται από την Αφρική, στην ανοιξιάτικη μετανάστευση, εμφανίζεται την περίοδο της άνθησης των σταφυλιών.
Σταχτοπετροκλής Oenanthe oenanthe
Ο Σταχτοπετρόκλης είναι ένα μικρό στρουθιόμορφο πουλί με τη μεγαλύτερη κατανομή από όλα τα άλλα είδη της οικογένειας, που περιλαμβάνει τρεις ηπείρους, την Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Είναι ένα εντομοφάγο, μεταναστευτικό είδος που όλοι οι πληθυσμοί του περνούν το χειμώνα τους στην Αφρική. Φωλιάζει σε τρύπες και λαγούμια, σε ανοιχτές βραχώδεις περιοχές, σε σωρούς από πέτρες, σε αμμόλοφους και ημιορεινά βοσκοτόπια, από το επίπεδο της θάλασσας και σε μικρά ή μεγάλα νησιά μέχρι και σε ορεινά λιβάδια μέχρι τα 2000μ. υψόμετρο.
Ο Σταχτοπετρόκλης, σε σχέση με το μέγεθος του, πραγματοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα ταξίδια, διασχίζοντας ωκεανούς, πάγους και ερήμους. Την άνοιξη ξεκινάει το ταξίδι του από την Αφρική, από περιοχές νότια της Σαχάρας, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι πάνω από μια απέραντη περιοχή του βόρειου ημισφαιρίου, η οποία περιλαμβάνει την βόρεια και κεντρική Ασία, την Ευρώπη, την Γροιλανδία, την Αλάσκα και μέρος του Καναδά. Το φθινόπωρο, τα πουλιά γυρίζουν στην Αφρική, στις παραδοσιακές περιοχές που διαχείμαζαν και οι πρόγονοι τους εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Πουλιά από τη μεγαλύτερη σε μέγεθος και πιο ανοιχτόχρωμη φυλή, τη Γροιλανδική leucorhoa, πραγματοποιούν τα μακρύτερα υπερωκεάνια περάσματα από κάθε άλλο στρουθιόμορφο. Την άνοιξη οι περισσότεροι Σταχτοπετροκλήδες μεταναστεύουν ακολουθώντας το διάδρομο που ξεκινά από την Αφρική και μέσω της Ηπειρωτικής Ευρώπης, των Βρετανικών νησιών και της Ισλανδίας, καταλήγουν στη Γροιλανδία. Το φθινόπωρο, καταγραφές πουλιών πάνω σε πλοία, έδειξαν, ότι ορισμένα πουλιά διέσχιζαν τον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό με κατεύθυνση από τον Καναδά και την Γροιλανδία προς τις ακτές της νοτιοδυτικής Ευρώπης (πάνω 2500 χλμ απόσταση). Πουλιά που φωλιάζουν στον ανατολικό Καναδά πιστεύεται ότι πετούνε από την ‘Νέα Γη’ (Newfoundland) προς στις Αζόρες (1600 χλμ) πριν συνεχίσουν προς την Αφρική.
Πληροφορίες από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. -
93702260 1329398850598904 5679085782048964608 o
Ονομασία :
Λευκοτσικνιάς - Egretta garzetta
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
21/4/ 2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
-
277784237 3126053834318027 7559292487281940821 n
Ονομασία :
Νερόκοτα
Τοποθεσία:
Ερασίνος
Ημερομηνία:
6/4/2022
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Η νερόκοτα είναι ένα μικρομεσαίου μεγέθους πτηνό, όμως από τα μεγαλόσωμα είδη της οικογένειας των πουλάδων και νεροκοτών, με μήκος σώματος μέχρι και 35 εκατοστά.
Διαβιεί σε λίμνες, ποταμούς, έλη, αρδευτικά κανάλια, λιμνοθάλασσες όπου και αναπαράγεται. Είναι σχετικά δειλό ζώο και κρύβεται στην παρόχθια βλάστηση αλλά όταν νοιώσει ασφάλεια κολυμπάει ακάλυπτο στο νερό ή τριγυρνά στο γρασίδι κοντά στις όχθες.
Η νερόκοτα προστατεύεται «χαλαρά» σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο εντασσόμενη σε λίγες συμβάσεις και καταλόγους. Η μεγάλη περιοχή εξάπλωσής της και οι μεγάλοι πληθυσμοί της συντελούν στην κατάταξή της μακριά από τα απειλούμενα είδη. Αυτό δεν πρέπει να μας εφησυχάζει καθώς, ενώ δεν υπάρχουν σοβαρές άμεσες απειλές για το είδος, οι έμμεσες πιέσεις από τις ανθρώπινες δραστηριότητες είναι σημαντικές, καθώς η παγκόσμια συρρίκνωση και υποβάθμιση των υγροτόπων και η υποβάθμιση των εσωτερικών υδάτων επιδρούν αρνητικά στους πληθυσμούς της νερόκοτας, θέτοντάς την επιβίωσή της σε μελλοντικό κίνδυνο.
Σχετικά Άρθρα και Ειδήσεις
Ειδήσεις και Άρθρα σχετικά με το περιβάλλον της Αργολίδας