Ονομασία :
πορφυροτσικνιάς (Ardea purpurea)
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία:
6-4-2020
Φωτογράφος:
Τασος Ηλιάδης
Από τα είδη των τσικνιάδων ή ερωδιών της Ελλάδας, είναι κατά πολλούς ο πιο όμορφος. Όσο και αν αυτό είναι υποκειμενικό, ο πορφυροτσικνιάς πραγματικά είναι ένα εντυπωσιακό πουλί, τόσο εξαιτίας του μεγέθους του, όσο και λόγω του ιδιαίτερου χρωματισμού του. Ο χρωματισμός του είναι και αυτός που του δίνει και το κοινό του όνομα.
Ο πορφυροτσικνιάς είναι ένας μεγαλόσωμος ερωδιός, με μήκος σώματος να φτάνει τα 90 εκατοστά, άνοιγμα φτερών κοντά στα 1,5 μέτρα και βάρος στα 1,5 κιλά. Έχει σώμα ψηλόλιγνο, με τυπικά μακρύ λαιμό και σχετικά μικρότερο κεφάλι -σε σχέση με τους άλλους τσικνιάδες- που καταλήγει σε μακρύ και στενό κιτρινωπό ράμφος, και κίτρινα πόδια λεπτά και μακριά. Οι βιότοποι που διαβιεί περιλαμβάνουν υγροτοπικά οικοσυστήματα όπως λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια και εκβολές, κ.λπ. όπου απαντάται στους πυκνούς καλαμιώνες, με το χρωματικό του πρότυπο και το σχήμα του σώματος να του παρέχουν τέλεια κάλυψη. Τα ψάρια αποτελούν την κύρια πηγή τροφής, μαζί με βατράχια και ασπόνδυλα. Η κυνηγετική τεχνική του πορφυροτσικνιά είναι όμοια με των συγγενικών του ειδών όπου η ενέδρευση σε πλήρη ακινησία και το αστραπιαίο τίναγμα του ράμφους εξασφαλίζουν την τροφή του.
Ο πορφυροτσικνιάς απολαμβάνει επαρκούς προστασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Δεν αντιμετωπίζει πολλές άμεσες απειλές καθώς δεν αποτελεί θήραμα ενώ και δεν έχει πολλούς φυσικούς θηρευτές λόγω μεγέθους. Παρόλα αυτά, οι σημαντικότερες απειλές για τους πληθυσμούς του είναι έμμεσες. Οι υγρότοποι που διαβιεί δέχονται ισχυρές πιέσεις με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση και υποβάθμισή τους, την υποβάθμιση της ποιότητας των εσωτερικών υδάτων και τη μείωση του αριθμού των ψαριών σε αυτά, προδιαγράφοντας ένα αβέβαιο μέλλον για τον πορφυροτσικνιά.
Ο πορφυροτσικνιάς επισκέπτεται τον υγρότοπο του Μουστού στην προστατευόμενη περιοχή του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού τους ζεστούς μήνες, από Μάρτιο μέχρι Οκτώβριο. Η προτίμησή του για τους πυκνούς καλαμιώνες και η τέλεια κάλυψη που του παρέχει ο χρωματισμός του δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στον επισκέπτη να τον θαυμάσει. Όταν όμως ο πορφυροτσικνιάς τρομάξει από κάτι και φτερουγίσει ξαφνικά από μια συστάδα καλαμιών, η χάρη και η ομορφιά του ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του -ευχάριστα- έκπληκτου φυσιολάτρη.
Πληροφορίες : Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού