Μπορεί ο καθένας από εσάς να συμμετέχει σε αυτή τη προσπάθεια στέλνοντάς φωτογραφίες ή πληροφορίες για την χλωρίδα και την πανίδα του νομού.
Ονομασία :
Βραχοκιρκίνεζο -Kestrel - Falco tinnunculus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία:
10-2-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
Tουρλίδες - Numenius arquata
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
10-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Κουρούνα Corvus cornix
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
7-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Η κουρούνα, γνωστή και ως σταχτοκουρούνα (επιστ. ονομ.: Corvus cornix) είναι ένα ξηροβατικό πουλί, ενδημικό στη βόρεια, ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή της οικογένειας των κορακοειδών. Έχει το χρώμα της στάχτης, ενώ το κεφάλι, ο λαιμός, το στήθος, τα φτερά και η ουρά είναι μαύρα και τα μάτια, τα πόδια και το ράμφος είναι επίσης μαύρα. Όπως και τα υπόλοιπα κορακοειδή είναι παμφάγο και οπορτουνιστικό πτηνό.
Είναι τόσο όμοια από άποψη συμπεριφοράς και εμφάνισης με τη μαυροκουρούνα, που θεωρούνταν ότι αυτά τα δύο είδη αποτελούν δύο διαφορετικούς γεωγραφικούς πληθυσμούς ενός είδους και η κουρούνα ήταν γνωστή ως Corvus corone cornix. Η θεωρία αυτή ενισχύθηκε από το γεγονός ότι όταν αυτοί οι δύο διαφορετικοί πληθυσμοί ήρθαν σε επαφή διασταυρώθηκαν. Όμως καλύτερες παρατηρήσεις και το γεγονός ότι τα υβρίδια, δηλαδή τα πουλιά που ήταν αποτέλεσμα της διασταύρωσης των δύο πληθυσμών ήταν πιο αδύναμα από τα άλλα, οδήγησε τους ειδικούς το 2002 να θεωρήσουν την κουρούνα ένα ξεχωριστό είδος.
Η κουρούνα έχει σταχτί χρώμα, ενώ το κεφάλι, ο λαιμός, τα φτερά, η ουρά, το ράμφος και τα πόδια είναι μαύρα και τα μάτια έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό, αλλά κατά τα άλλα τα δύο φύλα είναι πανομοιότυπα. Η πτήση είναι αργή, βαριά και ασυνήθιστα ίσια. Προς στιγμήν όταν πετάει μπορεί να μπερδευτεί με αρπακτικό. Το μήκος της κουρούνας ποικίλει μεταξύ 48 και 52 εκατοστών, το άνοιγμα φτερών του είναι σχεδόν ένα μέτρο και έχει κατά μέσο όρο βάρος 510 γραμμάρια.
Οι κουρούνες, επειδή σχεδόν παντού βρίσκονται "εκτός νόμου", είναι πουλιά προσεκτικά και καχύποπτα. Είναι ευφυές πτηνό, καθώς είναι ικανή να κλέψει το δόλωμα από αφύλαχτη πετονιά.
Οι κουρούνες φτιάχνουν τη φωλιά τους από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Ιουνίου, ανάλογα με την περιοχή. Η ογκώδης φωλιά τους φτιαγμένη με κλαδιά φτιάχνεται ψηλά στα δέντρα, όπως και της συγγενικής καρακάξας, αλλά επίσης γκρεμοί, παλιά κτήρια και πιλώνες μπορεί να χρησιμοποιηθούν, ενώ μέσα στη φωλιά μπορούν να ενσωματωθούν κόκκαλα και καλώδια. Γεννάει τέσσερα με έξι μπλε αύγα με καφέ κηλίδες. Η θηλυκή κουρούνα κλώσσαει τα αυγά για 17 με 19 ημέρες, ενώ το αρσενικό φέρνει την τροφή.
Ονομασία :
Κοκκινολαίμης - Erithacus rubecula
Τοποθεσία:
Φάρος Ναυπλίου
Ημερομηνία:
8-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Αλκυόνη - Alcedo atthis
Τοποθεσία:
Φάρος Ναυπλίου
Ημερομηνία:
9-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Σκουφοβουτηχτάρι - Podiceps cristatus
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
9-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Θηλυκός Σπίνος - Chaffinch = Fringilla coelebs
Τοποθεσία:
Βάλτος Τημενίου Νέας Κίου
Ημερομηνία:
4-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Ξεφτέρι - Accipiter nisus
Τοποθεσία:
Βάλτος Τημενίου Νέας Κίου
Ημερομηνία:
5-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Αναπαράγεται σε δάση αλλά και κοντά σε οικισμούς. Τον χειμώνα και σε πιο ανοιχτά μέρη με σκόρπια δέντρα και θάμνους. Τρέφεται με πουλιά. Κυνηγά με γρήγορο πέταγμα ανάμεσα σε δέντρα και κτίρια .Μπορεί να κυνηγήσει πουλιά ακόμη τρέχοντας κάτω από θάμνους. Φτιάχνει καινούργια φωλιά κάθε χρόνο σε ύψος από 6-12 μέτρα . Διαδεδομένο επιδημητικό είδος. Σπάνιο ,ασυνήθιστο στη νησιωτική Ελλάδα. Κοινός χειμερινός επισκέπτης σε κατοικημένες περιοχές ,πάρκα και γενικά όπου υπάχουν μικροπούλια.
Ονομασία :
Πρασινοκέφαλες και Σφυριχτάρι πάπιες
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
5-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Σταχτοτσικνιάς - Grey heron -Ardea cinerea
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
4-2-2020
Φωτογράφος:
Sue Royle
Ονομασία :
Τουρλίδα- Curlew - Numenius arquata
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
4-2-2020
Φωτογράφος:
Sue Royle
Ονομασία :
Καρακάξα -Pica pica
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
4-2-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Στα σύμβολα του Feng-shui καρακάξα είναι προάγγελος καλών ειδήσεων !
Ονομασία :
Μαυροσκουφης (αρσενικο) - Sylvia atricapilla
Τοποθεσία:
Ακροναυπλία
Ημερομηνία:
2-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Μαυροσκουφης (θηλυκο) - Sylvia atricapilla
Τοποθεσία:
Ακροναυπλία
Ημερομηνία:
2-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Ευρωπαϊκός Μαυρολαίμης - Saxicola rubicola
Τοποθεσία:
Ακροναυπλία
Ημερομηνία:
2-2-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Κοκκινοσκέλης - Redshank -Tringa totanus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν.Κίου
Ημερομηνία:
3-2-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία:
Δεντροφυλλοσκόπος - Phylloscopus collybita
Τοποθεσία:
Νεράκι Παραλιακή Ναυπλίου -Καραθώνα
Ημερομηνία:
29-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία:
Σιρλοτσίχλονο - Emberiza cirlus
Τοποθεσία
Καραθώνα Ναυπλιο
Ημερομηνία:
29-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία:
Κορμοράνος - Phalacrocorax carbo
Τοποθεσία:
Νεράκι παραλιακή ζώνη Ναυπλίου Καραθώνας
Ημερομηνία:
30-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία:
Χειμωνοβουτηχτάρι - Podiceps auritus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ν Κίου
Ημερομηνία :
27-1-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Άριστος κυνηγός με το χάνο στο ράμφος
Ονομασία :
Βραχοκιρκίνεζο - Falco tinnunculus
Τοποθεσία :
Ν. Κίος
Ημερομηνία :
29-1-2020
Φωτογράφος :
Τάσος Ηλιάδης
Βραχοκιρκίνεζο: Ο φύλακας των καλλιεργειών
(επιστημονική ονομασία Falco tinnunculus) είναι είδος γνήσιου γερακιού (γένος Falco). Στην Ελλάδα το βραχοκιρκίνεζο απαντάται καθ’όλη τη διάρκεια του έτους, ως επιδημητικό πτηνό. Το βραχοκιρκίνεζο είναι από τα κοινότερα και ευκολότερα προσαρμόσιμα γεράκια της Ελληνικής πανίδας. Πρόκειται για πτηνό των πεδινών και ανοιχτών οικοτόπων, όπως οι ερεικώνες, οι θαμνώδεις εκτάσεις και ελώδεις περιοχές. Δεν απαιτεί δάση, εφόσον υπάρχουν εναλλακτικές φωλιές για κούρνιασμα, όπως πέτρες ή κτίσματα. Ευδοκιμεί εύκολα σε άδενδρες περιοχές, όπου υπάρχουν άφθονα ποώδη φυτά και θάμνοι για να υποστηρίξουν έναν πληθυσμό θηραμάτων. Επίσης, τα βραχοκιρκίνεζα προσαρμόζονται εύκολα στην ανθρώπινη παρουσία (γεγονός που τους κοστίζει ακριβά, πολλές φορές), όσο υπάρχουν επαρκείς εκτάσεις βλάστησης, και μπορεί ακόμη και να βρεθεί σε υγρότοπους, χερσότοπους και άγονα μέρη, σε υψόμετρα από τη θάλασσα μέχρι τις υψηλότερες οροσειρές. Το βραχοκιρκίνεζο, όπως και όλα σχεδόν τα γεράκια, εμφανίζει φυλετικό διμορφισμό, ιδιαίτερα στους χρωματισμούς. Αρσενικό: Κεφάλι, τράχηλος και ουρά γκρίζα-μπλέ (η ουρά με πλατιά μαύρη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Ράχη καστανοκόκκινη με μαύρες κηλίδες. Κάτω μέρος ωχρόξανθο με σκούρες καφέ πιτσιλιές. Θηλυκό: Κεφάλι, ράχη, τράχηλος και ουρά καστανοκόκκινα με χαρακτηριστικές μαυροκαφέ ραβδώσεις (η ουρά με αχνή σκουρόχρωμη οριζόντια λωρίδα στην κάτω επιφάνεια). Κάτω μέρος ωχρόξανθο με σκούρες καφέ πιτσιλιές. Το κήρωμα είναι κίτρινο, ενώ υπάρχουν χαρακτηριστική μαύρη ταινία στα μάγουλα, κάτω από τα μάτια και χαρακτηριστικός κίτρινος δακτύλιος γύρω από τα μάτια. Όταν κυνηγάει, το βραχοκιρκίνεζο χρησιμοποιεί τις τεχνικές του γυροπετάγματος (soaring), εκμεταλλευόμενο τα θερμικά ανοδικά ρεύματα, και της αιώρησης (hovering), περίπου 10-20 μέτρα πάνω από το έδαφος. Ειδικά η δεύτερη τεχνική, αποτελεί ένα βασικό διαγνωστικό του χαρακτηριστικό, διότι την χρησιμοποιεί πολύ συχνά. Μπορεί συχνά να βρεθεί στο κυνήγι, κατά μήκος των πλευρών δρόμων και αυτοκινητοδρόμων. Το βραχοκιρκίνεζο είναι σε θέση να βλέπει σε μήκη κύματος κοντά στο υπεριώδες φως, που επιτρέπει στα πουλιά να εντοπίζουν τα ίχνη που αφήνουν τα ούρα των τρωκτικών στα λαγούμια τους και λαμπυρίζουν κάτω από το ηλιακό φως. Μία άλλη (λιγότερο εμφανής) τεχνική, είναι να κουρνιάζει λίγο ψηλότερα από το έδαφος, όταν το επιτρέπει η τοπογραφία της περιοχής και, όταν το θήραμα κινηθεί προς τα εκεί, εφορμά. Το τυπικό κοινό θήραμα του βραχοκιρκινεζιού είναι τα μυόμορφα τρωκτικά, παντός είδους: ποντίκια, αρουραίοι, τυφλοπόντικες, μυγαλές, μυωξοί κ.λ.π., κάνοντάς το, ένα από τα χρησιμότερα πτηνά για τη γεωργία. Το βραχοκιρκίνεζο είναι το κοινότερο ημερόβιο αρπακτικό στην Ελλάδα και η γενική του κατάσταση είναι καλή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η λαθροθηρία με σκοπό την ταρίχευση, ενώ αποτελεί εύκολο στόχο, λόγω της σχετικής αφθονίας του, της συγκατοίκησής του με τον άνθρωπο και της ιδιαίτερης τεχνικής του να αιωρείται (hovering). Άλλες λόγιες ονομασίες είναι Ιέραξ ο βραχοδίαιτος, Ιέραξ ο γνήσιος και Ιέραξ ο μικρός. Στον Ελλαδικό χώρο, το Βραχοκιρκίνεζο απαντάται και με τις λαϊκές ονομασίες Αερογάμης, Ανεμογάμης, Κανδηνέλι (Κάσος), Νταμαρογέρακο, Πετρογέρακας (Άνδρος), Πετρογέρακο και Πετροκιρκινέζι. Είναι, πιθανότατα, το πτηνό Κεγχρηίς ή Κέρχνη των αρχαίων Ελλήνων.
Ονομασία:
Λιβαδοκελάδα - Anthus pratensis
Τοποθεσία:
Ακροναυπλία Ναύπλιο
Ημερομηνία
27-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία;
Αργυροτσικνιάς - Egretta alba
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία :
28-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Σταχτοτσικνιάς -Grey heron -Ardea cinerea
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία:
27-1-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
Σκουφοβουτηχταρι - Great crested grebe - Podiceps cristatus
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία:
8-1-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Πτηνό το είδος σκουφοβουτηχτάρι στην παραλία της Νέας Κίου στην Αργολίδα, Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020. Το Σκουφοβουτηχτάρι είναι υδρόβιο πτηνό της οικογενείας των Πυγοποδιδών, που απαντά στον ελλαδικό χώρο. Είναι γνωστά ως βουτηχτάρια, βουτηχτάρες ή καραπατάκια, τα οποία κολυμπάνε και καταδύονται με χαρακτηριστική επιδεξιότητα. Πέρα από το εντυπωσιακό αναπαραγωγικό του πτέρωμα, το σκουφοβουτηχτάρι φημίζεται για το τελετουργικό που εκτελούν τα δύο φύλα, όταν ερωτοτροπούν. Κατά την διάρκεια του χειμώνα, τα σκουφοβουτηχτάρια παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μοναχικά, ειδικά όταν αναζητούν τροφή
Ονομασία :
Μαυροβουτηχταρι - Black necked grebe - Podiceps nigricollis
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν Κίου
Ημερομηνία:
8-1-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Πτηνό το είδος μαυροβουτηχτάρι στην παραλία της Νέας Κίου στην Αργολίδα, Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020. Το Μαυροβουτηχτάρι είναι υδρόβιο πτηνό της οικογενείας των Πυγοποδιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Podiceps nigricollis και περιλαμβάνει 3 υποείδη. Στην Ελλάδα απαντά το υποείδος Podiceps nigricollis nigricollis. Το μαυροβουτηχτάρι είναι μερικώς μεταναστευτικό είδος με ευρεία, αλλά διάσπαρτη κατανομή σε Ευρώπη, Ασία, Ν. Αφρική και Β. Αμερική. Στην Ελλάδα, το μαυροβουτηχτάρι είναι μερικώς μεταναστευτικό πτηνό, στη βόρεια και κεντρική χώρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα (τέλη Οκτωβρίου με αρχές Απριλίου). Στην Κύπρο είναι κοινός χειμωνιάτικος επισκέπτης.
Ονομασία :
Γερακίνα -Buzzard - Buteo -buteo
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν.Κίου
Ημερομηνία:
13-1-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία:
Αργυροτσικνιάς - Great white egret - Egretta alba
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου
Ημερομηνία
20-1-2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία:
Κιρκίρι - Anas crecca
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου
Ημερομηνία :
16-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία:
Φανέτο - Carduelis cannabina
Τοποθεσία:
Ακροναυπλία Ναυπλίου
Ημερομηνία :
26-1-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Φίλοι Υγροβιότοπου
Ναυπλίου - Νέας Κίου Αργολίδας
Για οποιαδήποτε πληροφορία παρακαλώ στείλτε μνας μήνυμα στο email: argolisnature@gmail.com