Μπορεί ο καθένας από εσάς να συμμετέχει σε αυτή τη προσπάθεια στέλνοντάς φωτογραφίες ή πληροφορίες για την χλωρίδα και την πανίδα του νομού.
Ονομασία :
Τσαλαπετεινός .
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
13/4/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Κρυπτοτσικνιάς (Ardeola ralloides)
Μεταναστευτικό
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
12/4/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
σκαθρί
Τοποθεσία
Ναύπλιο
Ημερομηνία:
12/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
Στρειδοφάγος
Τοποθεσία
Ναύπλιο
Ημερομηνία:
12/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
σουσουράδα
Τοποθεσία
Ναύπλιο
Ημερομηνία:
12/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία
Ασπροκωλίνα
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
6-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία
Μαχητές - Philomachus pugnax
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
8-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Δρόμος προς Καραθώνα
Ημερομηνία:
11-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
10-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
10-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
9-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
8-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
7-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
8-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
4-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
5-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Ασπροκωλίνα - Oenanthe hispanica
Τοποθεσία:
Παλαμήδι
Ημερομηνία:
4-4-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Ανοιχτόχρωμη Γερακίνα - Buteo buteo
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
31-3-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Ποταμοσφυριχτής - Charadrius dubius
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
31-3-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :
Λασπότρυγγας - Tringa glareola
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
9-3-2020
Φωτογράφος:
Θάνος Κομνηνός
Ονομασία :!
ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΡΑΣΙΝΟΚΕΦΑΛΕΣ
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
7-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
σκαρθί Serinus serinus
Τοποθεσία
Ναύπλιο
Ημερομηνία:
9/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
Ωχροκελάδα Anthus campestris
Μεταναστευτικό πτηνό
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου
Ημερομηνία:
9/4/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Πουλί των ανοικτών εκτάσεων, νιώθει το ίδιο άνετα τόσο στις παράκτιες ζώνες όσο και στα αλπικά λιβάδια! Έχει καταγραφεί ως μετανάστης, τόσο την άνοιξη όσο και το φθινόπωρο και προτιμά, φυσικά, τις ανοιχτές εκτάσεις με αραιή βλάστηση.
Ονομασία :
Καστανολαίμης Saxicola rubetra (6/4/2020).
Μεταναστευτικό πτηνό
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου
Ημερομηνία:
6/4/ 2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Προτιμά τις ανοικτές περιοχές στα πεδινά. Κοινό είδος, περαστικό το οποίο παρατηρείται Απρ.-με μέσα Μαΐου και Σεπτ.-Οκτ.Μοναχικό είδος αν και μπορεί να σχηματίσει μικρές οικογενειακές ομάδες κατά το Φθινόπωρο. Τρέφεται κυρίως με έντομα αλλά και μικρά ασπόνδυλα (αράχνες, σαλιγκάρια, σκουλήκια, κ.α.), τέλος επιλέγουν μικρές ποσότητες φρούτων κυρίως βατόμουρων κατά το Φθινόπωρο.
Κατάσταση πληθυσμού και απειλές: Αν και η IUCN χαρακτηρίζει το είδος ως Ελάχιστης Σημασίας (LC). Ορισμένοι πληθυσμοί, ωστόσο, βρίσκονται σε σοβαρή πτώση, ιδίως στα δυτικά της περιοχής της Βρετανίας, της Ιρλανδίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, των Κάτω Χωρών, της Δανίας και της Γερμανίας, κυρίως λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας.
Ονομασία :
ΑΡΠΑΚΤΙΚΟ ΠΤΗΝΟ ΣΤΕΠΟΚΙΡΚΟΣ
Τοποθεσία
Ναύπλιο
Ημερομηνία:
10/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Αρπακτικό μεταναστευτικό πτηνό το είδος στεπόκιρκος στον Υδροβιότοπο Ναυπλίου Νέας Κίου ψάχνει για τροφή, Παρασκευή 10 Απριλίου 2020. Ο στεπόκιρκος είναι μεταναστευτικό είδος, που απαντά ως μόνιμος (επιδημητικός) κάτοικος σε ελάχιστες περιοχές, ενώ αντίθετα στις περισσότερες, απαντά ως καλοκαιρινός αναπαραγόμενος επισκέπτης, διαχειμάζων και μεταναστευτικός. Οι περιοχές αναπαραγωγής βρίσκονται στην Ευρασία όπου, είτε παραμένει μόνιμα όλο το έτος (Κριμαία, περιοχές του Καυκάσου και της Κασπίας) είτε έρχεται τα καλοκαίρια, σε μια ζώνη που εκτείνεται από την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία και, δια μέσου της Σιβηρίας, καταλήγει στα Αλτάι, τη ΒΔ Κίνα και τη ΒΔ Μογγολία. Στην Ευρώπη, βρίσκονται κυρίως στην Ιταλία, τη Σικελία και τα Βαλκάνια. Στην Ασία, βρίσκονται από τη Μικρά Ασία στα δυτικά και δια μέσου της Μέσης Ανατολής, του Ιράκ, του Ιράν, του Καζακστάν και του Πακιστάν, φθάνουν μέχρι την ινδική υποήπειρο, την Ταϊλάνδη και την Ινδοκίνα στα ανατολικά. Το γενικότερο παρουσιαστικό του Στεπόκιρκου θυμίζει έντονα γλάρο, ειδικά το αρσενικό όταν πετάει. Στην Ελλάδα ο στεπόκιρκος δεν φωλιάζει, αλλά έρχεται και ξεχειμωνιάζει στη χώρα, σε ελάχιστους αριθμούς. O στεπόκιρκος σήμερα κατατάσσεται ως είδος Σχεδόν Απειλούμενο (NT) από την IUCN
Ονομασία :
ΘΑΛΑΣΣΟΣΦΥΡΙΧΤΗΣ
Τοποθεσία
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου
Ημερομηνία:
10/4/ 2020
Φωτογράφος:
Βαγγέλης Μπουγιώτης
Ονομασία :
Λευκοτσικνιάς με γαμπριάτικο φτέρωμα !
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
10-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
νερόκοτες (Gallinula chloropus)
Τοποθεσία:
Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
4-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Ονομασία :
Λιβαδόκιρκος, κίρκος ο πύγαργος (Circus pygargus)
Τοποθεσία:
Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου
Ημερομηνία:
4-4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Στην Ελλάδα το πρώτο φώλιασμα του λιβαδόκιρκου καταγράφηκε στις αρχές του '80. Έκτοτε βρέθηκαν και άλλες φωλιές, μόνον όμως σε περιοχές της Φλώρινας, Καστοριάς, Κοζάνης και Κιλκίς (αλλά πιθανώς και στο βόρειο τμήμα του Ν. Έβρου, κοντά στην Ορεστιάδα).
Ο Λιβαδόκιρκος περνά από την πατρίδα μας κατά τη μετανάστευση, το φθινόπωρο και την άνοιξη και τότε τον συναντάμε ακόμα και στην Πελοπόννησο, την Κρήτη και στις Κυκλάδες. Τα πρώτα πουλιά καταφθάνουν στην Ελλάδα μέσα Απριλίου και αναχωρούν νωρίς τον Αύγουστο για την Ανατολική Αφρική, όπου θα ξεχειμωνιάσουν, νότια της Σαχάρας ή και πετούν μακρύτερα, με προορισμό την Ινδία. Ο Λιβαδόκιρκος ταξιδεύει μόνος ή, σπανιότερα, σε μικρές ομάδες.Ο συνολικός του πληθυσμός υπολογίζεται σε 20-30 ζευγ. και θεωρείται σταθερός, αν και απομονωμένος. Το είδος είναι πολύ πιο κοινό κατά τη μετανάστευση, κυρίως όμως την άνοιξη, με αιχμή τα μέσα/τέλη Απριλίου .
Ποσοστό του πληθυσμού του είδους που βρίσκεται στην Ελλάδα: <1% του ευρωπαϊκού.
Οικολογία: Ο Λιβαδόκιρκος προτιμάει τα πεδινά ανοιχτά μέρη και κυρίως τους αγρούς με τα σιτηρά, τα λιβάδια ή τους χερσοτόπους κοντά σε υγροτόπους ενώ την περίοδο της μετανάστευσης κινείται κυρίως σε παράκτιες περιοχές. Φωλιάζει στο έδαφος σε αγρούς κυρίως δημητριακών, υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι μπορεί να φωλιάζει και σε αλπικά λιβάδια. Τρέφεται με μικρά πουλιά, θηλαστικά, ερπετά και μεγάλα έντομα.
Αναπαραγωγή: Γεννά 4-5 αυγά, τα κλωσσά 27-30 ημέρες. Ζει 16 χρόνια.
Απειλές: Επειδή το είδος φωλιάζει στο έδαφος σε αγρούς, οι φωλιές του καταστρέφονται συχνά από τα γεωργικά μηχανήματα κατά το θερισμό. Επίσης απειλείται από την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, τα φυτοφάρμακα και (σε περιορισμένη κλίμα-
κα πλέον) τη λαθροθηρία, κυρίως κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Μέτρα διατήρησης που απαιτούνται: Χρειάζεται πλήρης απογραφή των αναπαραγόμενων ζευγαριών και μελέτη της βιολογίας και οικολογίας του είδους και των απειλών που αντιμετωπίζει. Απαιτείται επίσης η θεσμοθέτηση και άλλων προστατευόμενων περιοχών (ΖΕΠ) για το είδος. Είναι επίσης αναγκαία η λήψη και εφαρμογή αγροπεριβαλλοντικών μέτρων για την προστασία των φωλιών, σε συνδυασμό με προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των αγροτών, καθώς και έλεγχος της λαθροθηρίας, κυρίως στα νησιά, κατά τη μετανάστευση.
Ονομασία :
Σταυλοχελίδονο
Τοποθεσία:
Ημερομηνία:
6- 4-2020
Φωτογράφος:
Τάσος Ηλιάδης
Τα Σταυλοχελίδονα είναι μικρά πουλιά με σκούρα πλάτη, λαιμό στο χρώμα της σκουριάς, λευκή κοιλιά και πολύ μακριά διχαλωτή ουρά. Όταν πετάει συχνά φαίνεται τελείως μαύρο – είναι πιο εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς από την μακριά ουρά και το ξυστό πέταγμα του.
Τα Σταυλοχελίδονα τιτιβίζουν και φλυαρούν όταν κάθονται πάνω σε σύρματα ή κτίρια. Συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, ακόμα και στην Σκανδιναβία ή την Τουρκία και στις Αφρικανικές ακτές της Μεσογείου. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει Σταυλοχελίδονα στην Ευρώπη μόνο κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο ξεκινούν το ταξίδι τους προς τα νότια, την Αφρική, όπου και περνούν όλο τον χειμώνα. Πετούν ξανά προς τα βόρεια και την Ευρώπη την άνοιξη, προκειμένου να αναπαραχθούν, να φτιάξουν τις φωλιές τους και να μεγαλώσουν τα μικρά τους.
Τα Σταυλοχελίδονα φτιάχνουν τις φωλιές τους χρησιμοποιώντας σάλιο και λάσπη και τους δίνουν μορφή μικρού μπολ.
Πως ξεχωρίζει το Σταυλοχελίδονο από την Μαυροσταχτάρα;
Οι Μαυροσταχτάρες είναι αρκετά μεγαλύτερες από τα Σταυλοχελίδονα, οι φτερούγες τους μακρύτερες, αρκετά στενότερες και σε σχήμα δρεπανιού. Το Σταυλοχελίδονο έχει πιο «ελαστικές» φτερούγες, που μπορεί κανείς να τις δεί καθαρά να διπλώνουν. Η ουρά του Σταυλοχελίδονου είναι αρκετά μακρύτερη και φανερά πιο ψαλιδωτή.
Να θυμάστε ότι γενικά τα Σταυλοχελίδονα συχνάζουν στην εξοχή και οι Μαυροσταχτάρες στην πόλη.
πώς ξεχωρίζουν τα νεαρά από τα ενήλικα;
Τα νεαρά Σταυλοχελίδονα είναι κάπως μικρότερα και έχουν πιο κοντές ουρές από τους γονείς τους. Εάν ζείτε σε αγροικία θα ήταν καλή ιδέα να δείτε εάν κάτω από κάποιο δοκάρι της σκεπής υπάρχει φωλιά χελιδονιών. Εάν είστε πολύ ήσυχοι ίσως και να μπορέσετε να παρατηρήσετε την οικογενειακή ζωή των χελιδονιών – ίσως να υπάρχουν πουλάκια που τα τρέφουν οι γονείς τους με έντομα.
Τι τρώνε;
Κυρίως έντομα που πετάνε, πιο σπάνια έντομα που τα πιάνουν πετώντας από το έδαφος ή από την επιφάνια του νερού, μερικές φορές επίσης τα πιάνουν όταν κάθονται στα φυτά ή στο έδαφος.
Φωλιές
Οι φωλιές είναι συνήθως κρυμμένες μέσα σε ένα κτίριο ή κάτω από μια γέφυρα.Συνήθως έχει το σχήμα ενός τεταρτημορίου μιας σφαίρας, φτιαγμένη από λάσπη και πηλό ανακατεμένα με μακριά κομμάτια γρασιδιού και καλαμιών. Είναι κολλημένες σε ένα τοίχο, δοκάρι, γωνιά. Πάντα έχουν την είσοδο από πάνω.
ΞεχειμώνιασμαΟι περιοχές ξεχειμωνιάσματος των πουλιών της Ευρώπης είναι στο δυτικό κομμάτι της Αφρικής από την ζώνη του Ισημερινού ως το νοτιότερο σημείο της ηπείρου.
Πληθυσμοί του Σταυλοχελίδονου στην Ευρώπη
Το Σταυλοχελίδονο είναι σύνηθες πουλί και ο πληθυσμός του είναι αρκετά σταθερός στην Ευρώπη. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οποιαδήποτε καταστροφή προκληθεί στο περιβάλλον τους και τον φυσικό τους περίγυρο μπορεί να το εξαφανίσει από την ήπειρο μας.
Φίλοι Υγροβιότοπου
Ναυπλίου - Νέας Κίου Αργολίδας
Για οποιαδήποτε πληροφορία παρακαλώ στείλτε μνας μήνυμα στο email: argolisnature@gmail.com