Ονομασία :

Στρειδοφάγος

Τοποθεσία

Ναύπλιο

Ημερομηνία:

 12/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

 Ονομασία :

σουσουράδα

Τοποθεσία

Ναύπλιο

Ημερομηνία:

 12/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία

Ασπροκωλίνα

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου 

Ημερομηνία:

 6-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία

Μαχητές - Philomachus pugnax

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου 

Ημερομηνία:

 8-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

Φανέτο - Linaria cannabina

Τοποθεσία:

Δρόμος προς Καραθώνα

Ημερομηνία:

 11-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

Κοκκινοκεφαλάς - Lanius senator

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 10-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Χαλκόκοτα - Plegadis falcinellus

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 10-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Λευκοτσικνιάς - Egretta garzetta

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 9-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

Λασπότρυγγας - Tringa glareola

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 8-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

ΦΩΤΟ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Τσαλαπετεινός - Upupa epops

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 7-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Δείτε και άλλες φώτο ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

Καστανολαίμης - Saxicola rubetra

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 8-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

δείτε και άλλες φωτογραφίες ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

σαλαπετεινός - Upupa epops

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 4-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

δείτε και άλλες φωτογραφίες ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

Μαυροτσιροβάκος - Sylvia melanocephala

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 5-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Δείτε και άλλες φωτογραφίες ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

Ασπροκωλίνα - Oenanthe hispanica

Τοποθεσία:

Παλαμήδι

Ημερομηνία:

 4-4-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Δείτε και άλλες φωτογραφίες ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΪΟΥ

Ονομασία :

 Ανοιχτόχρωμη Γερακίνα - Buteo buteo

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 31-3-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

 Ποταμοσφυριχτής - Charadrius dubius

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 31-3-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

 Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΊΟΥ

Ονομασία :

Λασπότρυγγας - Tringa glareola

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 9-3-2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :!

ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΡΑΣΙΝΟΚΕΦΑΛΕΣ

Τοποθεσία:

 Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 7-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Ονομασία :

σκαρθί Serinus serinus

Τοποθεσία

Ναύπλιο

Ημερομηνία:

 9/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Ωχροκελάδα Anthus campestris

Μεταναστευτικό πτηνό

 Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου

Ημερομηνία:

 9/4/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Πουλί των ανοικτών εκτάσεων, νιώθει το ίδιο άνετα τόσο στις παράκτιες ζώνες όσο και στα αλπικά λιβάδια! Έχει καταγραφεί ως μετανάστης, τόσο την άνοιξη όσο και το φθινόπωρο και προτιμά, φυσικά, τις ανοιχτές εκτάσεις με αραιή βλάστηση.

Ονομασία :

Καστανολαίμης Saxicola rubetra (6/4/2020).

Μεταναστευτικό πτηνό

 Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου

Ημερομηνία:

 6/4/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Προτιμά τις ανοικτές περιοχές στα πεδινά. Κοινό είδος, περαστικό το οποίο παρατηρείται Απρ.-με μέσα Μαΐου και Σεπτ.-Οκτ.Μοναχικό είδος αν και μπορεί να σχηματίσει μικρές οικογενειακές ομάδες κατά το Φθινόπωρο. Τρέφεται κυρίως με έντομα αλλά και μικρά ασπόνδυλα (αράχνες, σαλιγκάρια, σκουλήκια, κ.α.), τέλος επιλέγουν μικρές ποσότητες φρούτων κυρίως βατόμουρων κατά το Φθινόπωρο.

Κατάσταση πληθυσμού και απειλές: Αν και η IUCN χαρακτηρίζει το είδος ως Ελάχιστης Σημασίας (LC). Ορισμένοι πληθυσμοί, ωστόσο, βρίσκονται σε σοβαρή πτώση, ιδίως στα δυτικά της περιοχής της Βρετανίας, της Ιρλανδίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, των Κάτω Χωρών, της Δανίας και της Γερμανίας, κυρίως λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας.

 Ονομασία :

ΑΡΠΑΚΤΙΚΟ ΠΤΗΝΟ ΣΤΕΠΟΚΙΡΚΟΣ

Τοποθεσία

Ναύπλιο

Ημερομηνία:

 10/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Αρπακτικό μεταναστευτικό πτηνό το είδος στεπόκιρκος στον Υδροβιότοπο Ναυπλίου Νέας Κίου ψάχνει για τροφή, Παρασκευή 10 Απριλίου 2020. Ο στεπόκιρκος είναι μεταναστευτικό είδος, που απαντά ως μόνιμος (επιδημητικός) κάτοικος σε ελάχιστες περιοχές, ενώ αντίθετα στις περισσότερες, απαντά ως καλοκαιρινός αναπαραγόμενος επισκέπτης, διαχειμάζων και μεταναστευτικός. Οι περιοχές αναπαραγωγής βρίσκονται στην Ευρασία όπου, είτε παραμένει μόνιμα όλο το έτος (Κριμαία, περιοχές του Καυκάσου και της Κασπίας) είτε έρχεται τα καλοκαίρια, σε μια ζώνη που εκτείνεται από την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία και, δια μέσου της Σιβηρίας, καταλήγει στα Αλτάι, τη ΒΔ Κίνα και τη ΒΔ Μογγολία. Στην Ευρώπη, βρίσκονται κυρίως στην Ιταλία, τη Σικελία και τα Βαλκάνια. Στην Ασία, βρίσκονται από τη Μικρά Ασία στα δυτικά και δια μέσου της Μέσης Ανατολής, του Ιράκ, του Ιράν, του Καζακστάν και του Πακιστάν, φθάνουν μέχρι την ινδική υποήπειρο, την Ταϊλάνδη και την Ινδοκίνα στα ανατολικά. Το γενικότερο παρουσιαστικό του Στεπόκιρκου θυμίζει έντονα γλάρο, ειδικά το αρσενικό όταν πετάει. Στην Ελλάδα ο στεπόκιρκος δεν φωλιάζει, αλλά έρχεται και ξεχειμωνιάζει στη χώρα, σε ελάχιστους αριθμούς. O στεπόκιρκος σήμερα κατατάσσεται ως είδος Σχεδόν Απειλούμενο (NT) από την IUCN 

 Ονομασία :

ΘΑΛΑΣΣΟΣΦΥΡΙΧΤΗΣ

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κϊου

Ημερομηνία:

 10/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Λευκοτσικνιάς με γαμπριάτικο φτέρωμα !

Τοποθεσία:

 Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 10-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

 νερόκοτες (Gallinula chloropus)

Τοποθεσία:

 Υγρότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 4-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

 Λιβαδόκιρκος, κίρκος ο πύγαργος (Circus pygargus)

Τοποθεσία:

 Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 4-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Στην Ελλάδα το πρώτο φώλιασμα του λιβαδόκιρκου καταγράφηκε στις αρχές του '80. Έκτοτε βρέθηκαν και άλλες φωλιές, μόνον όμως σε περιοχές της Φλώρινας, Καστοριάς, Κοζάνης και Κιλκίς (αλλά πιθανώς και στο βόρειο τμήμα του Ν. Έβρου, κοντά στην Ορεστιάδα).

Ο Λιβαδόκιρκος περνά από την πατρίδα μας κατά τη μετανάστευση, το φθινόπωρο και την άνοιξη και τότε τον συναντάμε ακόμα και στην Πελοπόννησο, την Κρήτη και στις Κυκλάδες. Τα πρώτα πουλιά καταφθάνουν στην Ελλάδα μέσα Απριλίου και αναχωρούν νωρίς τον Αύγουστο για την Ανατολική Αφρική, όπου θα ξεχειμωνιάσουν, νότια της Σαχάρας ή και πετούν μακρύτερα, με προορισμό την Ινδία. Ο Λιβαδόκιρκος ταξιδεύει μόνος ή, σπανιότερα, σε μικρές ομάδες.Ο συνολικός του πληθυσμός υπολογίζεται σε 20-30 ζευγ. και θεωρείται σταθερός, αν και απομονωμένος. Το είδος είναι πολύ πιο κοινό κατά τη μετανάστευση, κυρίως όμως την άνοιξη, με αιχμή τα μέσα/τέλη Απριλίου .
Ποσοστό του πληθυσμού του είδους που βρίσκεται στην Ελλάδα: <1% του ευρωπαϊκού.
Οικολογία: Ο Λιβαδόκιρκος προτιμάει τα πεδινά ανοιχτά μέρη και κυρίως τους αγρούς με τα σιτηρά, τα λιβάδια ή τους χερσοτόπους κοντά σε υγροτόπους ενώ την περίοδο της μετανάστευσης κινείται κυρίως σε παράκτιες περιοχές. Φωλιάζει στο έδαφος σε αγρούς κυρίως δημητριακών, υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι μπορεί να φωλιάζει και σε αλπικά λιβάδια. Τρέφεται με μικρά πουλιά, θηλαστικά, ερπετά και μεγάλα έντομα.
Αναπαραγωγή: Γεννά 4-5 αυγά, τα κλωσσά 27-30 ημέρες. Ζει 16 χρόνια.
Απειλές: Επειδή το είδος φωλιάζει στο έδαφος σε αγρούς, οι φωλιές του καταστρέφονται συχνά από τα γεωργικά μηχανήματα κατά το θερισμό. Επίσης απειλείται από την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, τα φυτοφάρμακα και (σε περιορισμένη κλίμα-
κα πλέον) τη λαθροθηρία, κυρίως κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Μέτρα διατήρησης που απαιτούνται: Χρειάζεται πλήρης απογραφή των αναπαραγόμενων ζευγαριών και μελέτη της βιολογίας και οικολογίας του είδους και των απειλών που αντιμετωπίζει. Απαιτείται επίσης η θεσμοθέτηση και άλλων προστατευόμενων περιοχών (ΖΕΠ) για το είδος. Είναι επίσης αναγκαία η λήψη και εφαρμογή αγροπεριβαλλοντικών μέτρων για την προστασία των φωλιών, σε συνδυασμό με προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των αγροτών, καθώς και έλεγχος της λαθροθηρίας, κυρίως στα νησιά, κατά τη μετανάστευση.

Ονομασία :

 Σταυλοχελίδονο

Τοποθεσία:

Ημερομηνία:

 6- 4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Τα Σταυλοχελίδονα είναι μικρά πουλιά με σκούρα πλάτη, λαιμό στο χρώμα της σκουριάς, λευκή κοιλιά και πολύ μακριά διχαλωτή ουρά. Όταν πετάει συχνά φαίνεται τελείως μαύρο – είναι πιο εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς από την μακριά ουρά και το ξυστό πέταγμα του.

Τα Σταυλοχελίδονα τιτιβίζουν και φλυαρούν όταν κάθονται πάνω σε σύρματα ή κτίρια. Συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, ακόμα και στην Σκανδιναβία ή την Τουρκία και στις Αφρικανικές ακτές της Μεσογείου. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει Σταυλοχελίδονα στην Ευρώπη μόνο κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο ξεκινούν το ταξίδι τους προς τα νότια, την Αφρική, όπου και περνούν όλο τον χειμώνα. Πετούν ξανά προς τα βόρεια και την Ευρώπη την άνοιξη, προκειμένου να αναπαραχθούν, να φτιάξουν τις φωλιές τους και να μεγαλώσουν τα μικρά τους.

Τα Σταυλοχελίδονα φτιάχνουν τις φωλιές τους χρησιμοποιώντας σάλιο και λάσπη και τους δίνουν μορφή μικρού μπολ.

Πως ξεχωρίζει το Σταυλοχελίδονο από την Μαυροσταχτάρα;

Οι Μαυροσταχτάρες είναι αρκετά μεγαλύτερες από τα Σταυλοχελίδονα, οι φτερούγες τους μακρύτερες, αρκετά στενότερες και σε σχήμα δρεπανιού. Το Σταυλοχελίδονο έχει πιο «ελαστικές» φτερούγες, που μπορεί κανείς να τις δεί καθαρά να διπλώνουν. Η ουρά του Σταυλοχελίδονου είναι αρκετά μακρύτερη και φανερά πιο ψαλιδωτή.

Να θυμάστε ότι γενικά τα Σταυλοχελίδονα συχνάζουν στην εξοχή και οι Μαυροσταχτάρες στην πόλη.

πώς ξεχωρίζουν τα νεαρά από τα ενήλικα;

Τα νεαρά Σταυλοχελίδονα είναι κάπως μικρότερα και έχουν πιο κοντές ουρές από τους γονείς τους. Εάν ζείτε σε αγροικία θα ήταν καλή ιδέα να δείτε εάν κάτω από κάποιο δοκάρι της σκεπής υπάρχει φωλιά χελιδονιών. Εάν είστε πολύ ήσυχοι ίσως και να μπορέσετε να παρατηρήσετε την οικογενειακή ζωή των χελιδονιών – ίσως να υπάρχουν πουλάκια που τα τρέφουν οι γονείς τους με έντομα.

Τι τρώνε;

Κυρίως έντομα που πετάνε, πιο σπάνια έντομα που τα πιάνουν πετώντας από το έδαφος ή από την επιφάνια του νερού, μερικές φορές επίσης τα πιάνουν όταν κάθονται στα φυτά ή στο έδαφος.

Φωλιές

Οι φωλιές είναι συνήθως κρυμμένες μέσα σε ένα κτίριο ή κάτω από μια γέφυρα.Συνήθως έχει το σχήμα ενός τεταρτημορίου μιας σφαίρας, φτιαγμένη από λάσπη και πηλό ανακατεμένα με μακριά κομμάτια γρασιδιού και καλαμιών. Είναι κολλημένες σε ένα τοίχο, δοκάρι, γωνιά. Πάντα έχουν την είσοδο από πάνω.
ΞεχειμώνιασμαΟι περιοχές ξεχειμωνιάσματος των πουλιών της Ευρώπης είναι στο δυτικό κομμάτι της Αφρικής από την ζώνη του Ισημερινού ως το νοτιότερο σημείο της ηπείρου.
Πληθυσμοί του Σταυλοχελίδονου στην Ευρώπη
Το Σταυλοχελίδονο είναι σύνηθες πουλί και ο πληθυσμός του είναι αρκετά σταθερός στην Ευρώπη. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οποιαδήποτε καταστροφή προκληθεί στο περιβάλλον τους και τον φυσικό τους περίγυρο μπορεί να το εξαφανίσει από την ήπειρο μας.

Ονομασία :

πορφυροτσικνιάς  (Ardea purpurea)

Τοποθεσία:

 Υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου

Ημερομηνία:

 6-4-2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 Από τα είδη των τσικνιάδων ή ερωδιών της Ελλάδας, είναι κατά πολλούς ο πιο όμορφος. Όσο και αν αυτό είναι υποκειμενικό, ο πορφυροτσικνιάς πραγματικά είναι ένα εντυπωσιακό πουλί, τόσο εξαιτίας του μεγέθους του, όσο και λόγω του ιδιαίτερου χρωματισμού του. Ο χρωματισμός του είναι και αυτός που του δίνει και το κοινό του όνομα.

Ο πορφυροτσικνιάς είναι ένας μεγαλόσωμος ερωδιός, με μήκος σώματος να φτάνει τα 90 εκατοστά, άνοιγμα φτερών κοντά στα 1,5 μέτρα και βάρος στα 1,5 κιλά. Έχει σώμα ψηλόλιγνο, με τυπικά μακρύ λαιμό και σχετικά μικρότερο κεφάλι -σε σχέση με τους άλλους τσικνιάδες- που καταλήγει σε μακρύ και στενό κιτρινωπό ράμφος, και κίτρινα πόδια λεπτά και μακριά. Οι βιότοποι που διαβιεί περιλαμβάνουν υγροτοπικά οικοσυστήματα όπως λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια και εκβολές, κ.λπ. όπου απαντάται στους πυκνούς καλαμιώνες, με το χρωματικό του πρότυπο και το σχήμα του σώματος να του παρέχουν τέλεια κάλυψη. Τα ψάρια αποτελούν την κύρια πηγή τροφής, μαζί με βατράχια και ασπόνδυλα. Η κυνηγετική τεχνική του πορφυροτσικνιά είναι όμοια με των συγγενικών του ειδών όπου η ενέδρευση σε πλήρη ακινησία και το αστραπιαίο τίναγμα του ράμφους εξασφαλίζουν την τροφή του.

Ο πορφυροτσικνιάς απολαμβάνει επαρκούς προστασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Δεν αντιμετωπίζει πολλές άμεσες απειλές καθώς δεν αποτελεί θήραμα ενώ και δεν έχει πολλούς φυσικούς θηρευτές λόγω μεγέθους. Παρόλα αυτά, οι σημαντικότερες απειλές για τους πληθυσμούς του είναι έμμεσες. Οι υγρότοποι που διαβιεί δέχονται ισχυρές πιέσεις με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση και υποβάθμισή τους, την υποβάθμιση της ποιότητας των εσωτερικών υδάτων και τη μείωση του αριθμού των ψαριών σε αυτά, προδιαγράφοντας ένα αβέβαιο μέλλον για τον πορφυροτσικνιά.

Ο πορφυροτσικνιάς επισκέπτεται τον υγρότοπο του Μουστού στην προστατευόμενη περιοχή του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού τους ζεστούς μήνες, από Μάρτιο μέχρι Οκτώβριο. Η προτίμησή του για τους πυκνούς καλαμιώνες και η τέλεια κάλυψη που του παρέχει ο χρωματισμός του δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στον επισκέπτη να τον θαυμάσει. Όταν όμως ο πορφυροτσικνιάς τρομάξει από κάτι και φτερουγίσει ξαφνικά από μια συστάδα καλαμιών, η χάρη και η ομορφιά του ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του -ευχάριστα- έκπληκτου φυσιολάτρη.

Πληροφορίες : Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού

Ονομασία :

Χαλκόκοτες και Λευκοτσικνιάδες

Τοποθεσία

υγροβιότοπος Ναυπλίου - Ν. Κίου

Ημερομηνία:

7/4/2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

ΑΣΠΡΟΚΩΛΙΝΑ

Τοποθεσία

Ακροναυπλία

Ημερομηνία:

 8/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

 Πτηνό το είδος ασπροκωλίνα κάθεται σε τοποθεσία στην Ακροναυπλία στο Ναύπλιο, Τετάρτη 8 Απριλίου 2020. Μικρό σε μέγεθος πουλί που δεν ξεπερνά τα 15,5 εκατοστά. Γενικά διαβιεί σε πετρώδες έδαφος και βραχώδεις βουνοπλαγιές, συχνά με διάσπαρτες δασικές συστάδες και αραιούς θαμνότοπους με αειθαλή και φυλλοβόλα είδη. Το παρατηρούμε να εποπτεύει το χώρο από την κορφή θάμνων και να κατεβαίνει γρήγορα στο έδαφος αναζητώντας την τροφή του. Τρέφεται με άγριους καρπούς, χερσαία ασπόνδυλα, με μεγάλα έντομα, αλλά και με υμενόπτερα, όπως αγριομέλισσες.