Ονομασία  :

Ψευταηδόνι (Cettia cetti) 

Τοποθεσία:

Υγροβιότπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 26/4/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Σίγουρα θα έχετε ακούσει το εκρηκτικό του κελάηδημα στoν υγρότοπο, αλλά δύσκολο να το έχετε δει και αυτό καθώς την περισσότερη ώρα (αν όχι όλη) είναι χωμένο στα βάτα και τα καλάμια. Πρόκειται για το ψευταηδόνι (Cettia cetti) .

 Ψευταηδόνι (Cettia cetti)

 Ωδικό πουλί που φωλιάζει καλά κρυμμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση αλλά κάνει αισθητή την παρουσία του από το εκρηκτικό του κελάηδημα. Είναι από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές των ελληνικών πουλιών, αρκεί να το ακούσει κανείς μία φορά και θα μάθει να το ξεχωρίζει για πάντα! Επιδημητικό είδος, έχει μήκος 14 εκατοστά, μικρότερο από το Αηδόνι που του μοιάζει στα χρώματα του φτερώματος. Το Ψευταηδόνι έχει ράχη κοκκινοκάστανη, κοντό φρύδι, καστανά φτερά και καστανές λωρίδες στα κάτω καλυπτήρια φτερά της ουράς. Το κάτω μέρος του σώματος έχει ασπρόγκριζη απόχρωση. Η ουρά είναι φαρδιά, στρογγυλεμένη και συνήθως ανασηκωμένη. Το Ψευταηδόνι ζει χωμένο στους χαμηλούς, υγρούς βάτους και τους θάμνους, συνήθως κοντά στο νερό, σε αυλάκια, έλη και καλαμιές. Αφήνει ένα δυνατό «τσι» ή ένα σύντομο «τουίκ» και σημαίνει συναγερμό με μια τριζάτη κραυγή, όταν νιώσει κίνδυνο. Τρώει έντομα, σαλιγκάρια και σκουλήκια. Φτιάχνει τη φωλιά του καλά προφυλαγμένη μέσα στους πυκνούς θάμνους, κοντά στο έδαφος, σε σχήμα κυπέλλου. Γεννάει 4-5 καφεκόκκινα αβγά τα οποία κλωσσάει το θηλυκό επί 16 μέρες αλλά και οι δύο γονείς φροντίζουν στοργικά τους νεοσσούς.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ / ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ονομασία  :

Ακτίτης - Actitis hypoleucos

Τοποθεσία:

Υγροβιότπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 14/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία  :

Γαλαζοκότσυφας - Monticola solitarius

Τοποθεσία:

Αγ Σοφία Ναυπλιο

Ημερομηνία:

 16/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία  :

Βραχοκιρκίνεζο - Falco tinnunculus

Τοποθεσία:

Ακροναυπλία Αρβανιτιά

Ημερομηνία:

 16/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία  :

 Κρυπτοτσικνιάς - Ardeola ralloides

Καλαμοκανάς - Himantopus himantopus

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 18/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία  :

Κούκος - Cuculus canorus

Τοποθεσία

Αγ Αντώνιος Ναυπλίου

Ημερομηνία:

 18/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία  :

Κρυπτοτσικνιάς - Ardeola ralloides

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 18/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Καλόγερος - Parus major

Τοποθεσία

Ακροναυπλία

Ημερομηνία:

 19/4/ 2020

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Ονομασία :

Λασπότρυγγας - Tringa glareola

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 18/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Κιτρινοσουσουράδα Motacilla flava

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 18/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Φανέτο - Linaria cannabina

Τοποθεσία

Καραθώνα

Ημερομηνία:

 20/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Λασποτρύγγας Tringa glareola

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

14-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Αν και δεν φωλιάζει στην Ελλάδα, παρατηρείται πολύ συχνά στη χώρα μας. Περνά από την Ελλάδα την άνοιξη, πηγαίνοντας να φωλιάσει στα Βόρεια, προς τη Σκοτία, τη Σκανδιναβία και γύρω από τη Βαλτική, μέσα στη χαμηλή θαμνώδη βλάστηση των λιμνών και των βάλτων. Φωλιάζει, επίσης, σε ολόκληρη σχεδόν τη Ρωσία ως τις ακτές του Ειρηνικού. Ο Λασπότρυγγας περνάει το χειμώνα του στην Αφρική, την Ινδία και την Αυστραλία, μέσα στα όρια της τροπικής ζώνης. Έτσι, επανεμφανίζεται στη χώρα μας περαστικός για να κάνει το ταξίδι προς την αντίστροφη κατεύθυνση. Τρέφεται με έντομα και άλλα ασπόνδυλα που βρίσκει μέσα στη λάσπη και τα ρηχά νερά, κατά προτίμηση σε όχθες ποταμών και λιμνών. Μήκους 20 εκατοστών, καλύπτεται από φτέρωμα ανοιχτόχρωμο σοκολατί, αραιωμένο με λευκό στο λαιμό, το στήθος και το κεφάλι αλλά η κοιλιά του είναι λευκή. Επίσης, έχει πυκνά ανοιχτόχρωμα στίγματα στη ράχη και ευδιάκριτη λευκή γραμμή, που περνά πάνω από το μάτι. Τα ψηλά του πόδια είναι κιτρινοπράσινα ενώ το ράμφος λεπτό, όχι πολύ μακρύ, γκρίζο με μαύρο στην άκρη. Σχηματίζει κοπάδια από άτομα του είδους του, μερικές φορές με άλλα μικρά παρυδάτια, συνήθως σκαλίδρες. Όταν πετά, φαίνεται σκούρος από πάνω, εκτός από το μεγάλο λευκό «μπάλωμα» στη βάση της ουράς.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Ονομασία :

Κρυπτοτσικνιάς

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

15-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

Λευκοσκαλίδρα 

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Μαχητές

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Κίσσα (Garrulus glandarius)

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

17-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Στρουθιόμορφο πτηνό της οικογενείας των Κορακιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Garrulus glandarius.Το όνομά της έχει «καταχραστεί» -εν πολλοίς αδικαιολόγητα- η καρακάξα, παρόλο που, ενώ ανήκουν στην ίδια οικογένεια, ουδόλως μοιάζουν μεταξύ τους.

Στην Ελλάδα, η κίσσα απαντά σε όλη σχεδόν την επικράτεια ως καθιστικό, μόνιμο πτηνό. Το ίδιο ισχύει για την Κρήτη, αν και σπάνιο, ενώ στην Κύπρο είναι κοινό, ενδημικό είδος. Οι κίσσες είναι κοινές σε περιοχές με ανοικτές ή λίγο κλειστές δενδρώδεις εκτάσεις, ιδιαίτερα εκείνες με βελανιδιές.
Ωστόσο, απαντούν και σε δάση με οξιές, καστανιές και κάποια κωνοφόρα. Πάντως, δεν αγαπούν ιδιαίτερα τις πεδινές θέσεις με κοινά πεύκα, εκτός εάν υπάρχουν και βελανιδιές, στην περιοχή.

Μάλλον μικρό σε μέγεθος αλλά το πιο πολύχρωμο κορακοειδές στην οικογένεια (Κορακίδες).Έχει από τα πιο αναγνωρίσιμα μεμονωμένα φτερά στα πουλιά της Ευρώπης…Όπως όλα τα κορακοειδή, οι κίσσες είναι παμφάγα πτηνά, τρώγοντας οτιδήποτε διαθέσιμο, από έντομα , μικρά σπονδυλόζωα (βατράχους, τρωκτικά, πολύ μικρά κουνέλια) και νυχτερίδες, μέχρι πουλιά, αβγά και νεοσσούς άλλων ειδών και, βέβαια και θνησιμαία (ψοφίμια).Παρά το ευρύ φάσμα τροφής, οι κίσσες δείχνουν, συχνά, επιλεκτικές. Το φαγητό δοκιμάζεται στην αρχή πριν από την κατανάλωση και κολλώδη υλικά ή τριχωτά έντομα, συχνά απορρίπτονται. Επίσης, είναι πολύ επιφυλακτικές στα έντομα με εντυπωσιακά χρώματα, δείγμα ότι περιέχουν τοξικές ουσίες.Μερικές φορές, παρατηρήθηκε ότι οι κίσσες κλεπτοπαρασιτούν άλλα είδη πτηνών, όπως δρυοκολάπτες ή κάνουν χρήση των αποθηκευμένων τροφίμων των σκίουρων.

Οι κίσσες συνηθίζουν να αποθηκεύουν το περίσσευμα της τροφής, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, κυρίως βελανίδια και άλλους ξηρούς καρπούς δένδρων.Μάλιστα, στην αιχμή της καρποφορίας τον Οκτώβριο, περνούν συχνά 10 με 11 ώρες την ημέρα συλλέγοντας καρούς.Συνήθως συλλέγονται 5 έως και 10 βελανίδια στο λαιμό και μεταφέρονται σε θέσεις όπου αποθηκεύονται, κατά προτίμηση σε επιφάνειες στις άκρες των δασών και τα ξέφωτα. Οι καρποί αποθηκεύονται σε σωρούς πεσμένων φύλλων, σε τρύπες ή ρίζες δένδρων, μέσω μικρών ραμφισμάτων και, στη συνέχεια, καλύπτονται. Κατά την ανάκτηση των αποθεμάτων τους, οι κίσσες προσανατολίζονται από σημάδια στον χώρο έτσι, ώστε να μπορούν να τα αποκαλύπτουν με εκπληκτική ακρίβεια, ακόμη και κάτω από παχύ στρώμα χιονιού.?Μελέτη έδειξε ότι, σε ένα 20-ήμερο συλλογής, μία κίσσα είναι ικανή να μαζεύει μέχρι 2.200 βελανίδια, δηλαδή περίπου 11 κιλά καρπών. Άλλες μελέτες δίνουν βελανίδια 4.600 – 5.000 ανά πτηνό, για όλη την περίοδο συλλογής.Παρά το εντυπωσιακό, πολύχρωμο πτέρωμα που διαθέτει, η κίσσα δεν παρατηρείται εύκολα στον οικότοπό της, λόγω της επιφυλακτικής και κρυπτικής φύσης του χαρακτήρα της. Είναι ημερόβιο πτηνό που, δύσκολα προσεγγίζεται και σπάνια εκτίθεται σε κοινή θέα.Περιφέρεται μοναχικά, αλλά είναι γνωστό ότι, σχηματίζει μικρές ομάδες που θορυβούν ακατάπαυστα, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του χειμώνα, ή όταν αναζητούν βελανίδια.Γενικά, το είδος δεν κινδυνεύει σε παγκόσμιο επίπεδο και αξιολογείται ως Ελαχίστης Ανησυχίας (LC) από την IUCN.Η Κίσσα απαντά στον ελλαδικό χώρο και με τις ονομασίες Βαλανίδα (Μακεδονία), Μελάβη και Μπλάβη (Μακεδονία, Ήπειρος), Πρασινοπούλι (Μακεδονία) και Χρυσοκαρακάξα.

Ονομασία :

Αρσενικός Κότσυφας

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

20-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

ΜΑΥΡΟΚΙΡΚΙΝΕΖΟ (Falco vespertinus) .

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

ποταμοσφυρίχτης

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Πρασινοσκέλης

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία :

Γελαδάρηδες

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

14-4-2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

Λιμόζα

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

18-4-2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπογιώτης

Ονομασία :

Μαχάων (Papilio machaon)

Τοποθεσία

Περιοχή Ναυπλίου

Ημερομηνία:

12-9-2019

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Τάξη: Lepidoptera (Λεπιδόπτερα)
Οικογένεια: Papilionidae (Μαχάονες)
Γένος: Papilio (έχει 37 υποείδη).

Η πεταλούδα έχει το όνομά της από τον Μαχάωνα. Ο Μαχάων ήταν μυθικός ιατρός (δευτερεύων θεός – ημίθεος) των Αχαιών στην εκστρατεία κατά της Τροίας, γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης.

Έχει δυνατό και πολύ γρήγορο πέταγμα, τα δε φτερά της είναι κίτρινα με μαύρες γραμμές και σε κάθε διχάλα της ουράς της υπάρχει ένα κόκκινο «μάτι» για αποπροσανατολισμό των εχθρών της. Το άνοιγμα των φτερών της μπορεί να φτάσει και τα 10 cm.

Θα τη βρούμε να πετά από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, σε δάση, ανοιχτές εκτάσεις στα βουνά, λιβάδια, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 2000 μέτρα ύψος, στην Ευρώπη, βόρεια Αφρική και Ασία. Αν και πεταλούδα του «παλιού κόσμου», πλέον έχει κάνει την εμφάνιση της και στην βόρεια Αμερική όπου εκεί ζει η ακόμη μεγαλύτερη της (12 cm) Eastern tiger swallowtail ή Papilio glaucus.

Μαζί με την Iphiclides podalirius (Scarce swallowtail) είναι από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη πεταλούδων της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε είδη πεταλούδας (236 είδη), με 13 από τα οποία απαντώνται μόνο στη χώρα μας.

Ο μέσος χρόνος ζωής μιας πεταλούδας είναι 8-10 ημέρες και αυτό επειδή είναι σχετικά ευαίσθητη και έχει διάφορους θηρευτές. Αν μπορούσε κανείς να τις προστατεύσει από τους κινδύνους που τις απειλούν, θα μπορούσαν να ζήσουν και 15 ημέρες.

Ονομασία :

Vanessa cardui "Η Ζωγραφιστή Κυρία".

Τοποθεσία

Περιοχή Ναυπλίου

Ημερομηνία:

12-9-2019

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Vanessa cardui-Η Ζωγραφιστή Κυρία και ο εκπληκτικός κύκλος ζωής της

Vanessa cardui ονομάζεται μια πολύ γνωστή και πολύχρωμη πεταλούδα. Είναι μία από τις πιο διαδεδομένες πεταλούδες σε όλες τις ηπείρους εκτός της Ανταρκτικής και της Νότιας Αμερικής.
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που στην Βόρεια Αμερική την ονομάζουν και "Κοσμοπολίτισσα".
Είναι γνωστή επίσης και ως "Η Ζωγραφιστή Κυρία".
Τα φτερά της, στην πάνω πλευρά τους, είναι καφέ και πορτοκαλί με βούλες να τα διακοσμούν. Η κάτω πλευρά τους έχει πιο θαμπά χρώματα, κυρίως καφέ και γκρι. Οι άκρες τους έχουν για περίγραμμα μια ευδιάκριτη λευκή γραμμή. Τα στίγματα που έχει στα φτερά της βοηθούν την πεταλούδα να μην είναι εύκολα ορατή στους πιθανούς θηρευτές της.
Είναι μεταναστευτικό είδος. Κατοικεί σε κάθε εύκρατη ζώνη, ακόμα και στα βουνά των τροπικών περιοχών. Μεταναστεύει την άνοιξη και μερικές φορές πάλι το φθινόπωρο. Είναι εκπληκτικός ο αριθμός των πεταλούδων του είδους αυτού όταν μεταναστεύουν. Κάποιες φορές το πλήθος τους γεμίζει τον ουρανό.
Η ενήλικη πεταλούδα τρέφεται από πολλά φυτά, κυρίως όμως από τα σύνθετα άνθη της οικογένειας Asteraceae. Ο κύκλος ζωής της Vanessa cardui αποτελεί αντικείμενο μελέτης στην προσχολική εκπαίδευση και στα δημοτικά σχολεία (σίγουρα όχι στην Ελλάδα!) και αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο δημοφιλής στα μικρά παιδιά.
Η μεταμόρφωση της Vanessa cardui γίνεται σε τέσσερα στάδια: αυγό, προνύμφη, νύμφη, ενήλικας.
Η πεταλούδα εναποθέτει τα αυγά της, το καθένα μόνο του πάνω στα φύλλα των φυτών-ξενιστών. Είναι τόσο μικρά όσο ένας κόκκος ζάχαρης. Τα αυγά έχουν φωτεινό πράσινο χρώμα στην αρχή, το οποίο γίνεται γκρι λίγο πριν εκκολαφθούν. Το σχήμα τους μοιάζει σαν ένα μικροσκοπικό βαρελάκι. Εκκολάπτονται σε 3-5 μέρες.
Οι κάμπιες που θα βγουν μοιάζουν με μικρά μυρμηγκάκια. Η πρώτη τους δουλειά είναι να φάνε. Μετά από πέντε ενδιάμεσα στάδια, που διαρκούν 12-18 ημέρες και κατά την διάρκεια των οποίων αλλάζουν συνεχώς χρώματα και μέγεθος, φτιάχνουν το κουκούλι μέσα στο οποίο θα φιλοξενηθεί η χρυσαλλίδα. Σε καθένα από τα πέντε στάδια οι κάμπιες, που συνεχώς μεγαλώνουν, αναζητούν όλο και περισσότερη τροφή.
Το στάδιο της χρυσαλλίδας διαρκεί περίπου 10 μέρες. Στο διάστημα αυτό η χρυσαλλίδα μέσα στο κουκούλι της θα αλλάξει χρώμα.
Σύντομα η όμορφη Vanessa cardui θα έχει ετοιμαστεί. Η χρυσαλλίδα θα μεταμορφωθεί σε μια πανέμορφη πεταλούδα, της οποίας η διάρκεια ζωής είναι μόνο δύο εβδομάδες.

Ονομασία :

Λασπότρυγγας - Tringa glareola

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 12/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Kουκουβάγια - athene noctua

Τοποθεσία

Βουλευτικό Ναυπλίου

Ημερομηνία:

 12/4/ 2020

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ονομασία :

Μαυροκιρκινέζι Falco vespertinus

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 13/4/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Μεταναστευτικό γεράκι, ξεχειμωνιάζει στη Νότια Αφρική, Ζιμπάμπουε, Αγκόλα, Ναμίμπια και Μποτσουάνα και μετακινείται προς το Βορρά σε τεράστια κοπάδια που φτάνουν και τα 5.000 άτομα. Στη χώρα μας το Μαυροκιρκίνεζο είναι περαστικό και απαντάται κατά την ανοιξιάτικη και φθινοπωρινή μετανάστευση σε καλλιέργειες και πεδινές περιοχές σε όλη τη χώρα. Τότε, θα συναντήσουμε το μικρό (26-33 εκ.) και αγελαίο αυτό αρπακτικό στα λιβάδια και τους αγρούς να κυνηγά κατά μικρά κοπάδια νωρίς το πρωί και το απόγευμα έντομα, μικρά ερπετά και βατράχια. Δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στις αράχνες, τα μυρμήγκια, τα σκαθάρια και κυρίως στις ακρίδες, τις οποίες πιάνει με επιδεξιότητα στον αέρα ή στο έδαφος. Πολλές φορές, επίσης, μπορούμε να δούμε το Μαυροκιρκίνεζο κουρνιασμένο σε τηλεγραφόξυλα, πασσάλους και ηλεκτροφόρα καλώδια κοντά σε χωράφια ή να πετά επιτόπου στον αέρα μέχρι να εντοπίσει τη λεία του. Έχει μακριές μυτερές φτερούγες που φτάνουν ώς την άκρη της ουράς του. Το αρσενικό διακρίνεται από το χαρακτηριστικό σκούρο γκρίζο φτέρωμά του και τα ερυθροπορτοκαλόχρωμα πόδια, καθώς επίσης από το έντονο κόκκινο χρώμα του οφθαλμικού δακτυλίου και του ράμφους. Το θηλυκό φέρει καστανό φτέρωμα στο κεφάλι και την κοιλιά, λευκωπό στήθος και πολλές σταχτιές ραβδώσεις στο πάνω μέρος του σώματος, μέχρι την ουρά. Μια μικρή κηλίδα μαύρου χρώματος στο κεφάλι θυμίζει μουστάκι. Φωλιάζει κατά αποικίες σε δέντρα όπου γεννά 3-5 αβγά στα τέλη Απριλίου, τα οποία κλωσσούν και οι δύο γονείς για περίπου 28 μέρες. Οι νεοσσοί παραμένουν στη φωλιά για 27-30 μέρες και ανεξαρτητοποιούνται πλήρως μετά από δύο εβδομάδες.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ονομασία :

Κρυπτοτσικνιάς (Ardeola ralloides)

Μεταναστευτικό

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 12/4/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία :

βραχοκιρκινέζι

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 13/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

ΚΑΛΑΜΟΚΑΝΑΔΕΣ

Μεταναστευτικό

Τοποθεσία

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 13/4/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Πτηνά το είδος καλαμοκανάδες.  Μεγάλη Δευτέρα 13 Απριλίου 2020. Οι καλαμοκανάδες είναι μεταναστευτικά πτηνά και έρχονται στην Ελλάδα την Άνοιξη για αναπαραγωγή. Στην Αργολίδα συγκεντρώνονται κυρίως στον Υδροβιότοπο Ναυπλίου Νέας Κίου