Ονομασία  :

Θηλυκός Μαυρολαίμης

Τοποθεσία:

Ερασίνος

Ημερομηνία:

 30/11/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία  :

Ψαλιδιάρης Milvus milvus

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Τημένιο Ν Κίος 

Ημερομηνία:

 29/11/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

 Ένα σπάνιο αρπακτικό στο Τημένιο (29/11/2020) .

Ψαλιδιάρης Milvus milvus

Στην Ελλάδα είναι ένα από τα σπανιότερα αρπακτικά, δεν φωλιάζει πλέον στη χώρα μας και οι αριθμοί του μειώθηκαν ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες. Λιγοστές παρατηρήσεις υπάρχουν από άτομα που ξεχειμωνιάζουν στην πατρίδα μας.

Πληροφορίες : poulia4.blogspot.com Ορνιθοπανίδα

Ονομασία  :

Νερόκοτα (Gallinula chroropus)

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 29/10/ 2020

Φωτογράφος:

Ανδρέας Αίσωπος

Ονομασία  :

ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙ

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 30/10/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία  :

Λιβελούλες

Τοποθεσία:

Αργολίδα

Ημερομηνία:

 2/11/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία  :

Pontia edusa

Τοποθεσία:

Αρχαιολογικός χώρος Ασίνης

Ημερομηνία:

 1/11/ 2020

Φωτογράφος:

Μαρία Δερνίκου

Ονομασία  :

Σταχτοτσικνιάς 

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 22/10/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία  :

Αργυροπούλι Pluvialis squatarola

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 23/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 Τα Αργυροπούλια αναπαράγονται στην απώτατη τούνδρα της Αρκτικής. Τα ενήλικα μένουν εκεί μέχρι Ιούνιο - Ιούλιο και κατόπιν έρχονται στην Ευρώπη για πτερρόροια και συνεχίζουν για την Δυτ. Αφρική. Ακολουθούν τα νεαρά που έρχονται τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Αρκετά μένουν τον χειμώνα στην Ελλάδα και αρκετά επίσης στον υγρότοπο μας, όπως και αυτό της φωτογραφίας.
Ανοιξιάτικο πέρασμα τον Μάιο. Πετούν απαρατήρητα πολύ ψηλά χωρίς να σταθμεύουν εκτός αν έχει κακό καιρό.Πληροφορίες : Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Ονομασία  :

Αργυροτσικνιάς Ardea alba

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 23/10/ 2020

Φωτογράφος:

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Πτηνό το είδος αργυροτσικνιάς στον Υδροβιότοπο Νέας Κίου στην Αργολίδα, Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020. Ο αργυροτσικνιάς είναι κοσμοπολιτικό καλοβατικό πτηνό της οικογενείας των Ερωδιιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Ardea alba και περιλαμβάνει 4 υποείδη. Αναπαράγεται και μετακινείται σε όλες τις ηπείρους, εκτός από τις ακραίες περιοχές των δύο ημισφαιρίων. Στην Ευρώπη, ωστόσο, δεν είναι τόσο κοινό είδος όσο στις άλλες ηπείρους, ερχόμενος μόνο τα καλοκαίρι για να αναπαραχθεί σε πολύ περιορισμένους θύλακες, ή τον χειμώνα στην περιοχή της ΝΑ. Μεσογείου για να διαχειμάσει. Στην Ασία η εξάπλωσή του περιλαμβάνει όλες τις περιοχές νότια των αχανών εκτάσεων της Ρωσίας και της Σιβηρίας, αλλά αποφεύγει τη Μέση Ανατολή, εκτός από κάποια τμήματα του Περσικού Κόλπου. Η Κίνα, η Ν. Ιαπωνία, η Ινδοκίνα, η Ινδία και η Ινδονησία, συμπεριλαμβάνονται στις ασιατικές αναπαραγωγικές του επικράτειες. Η Αφρική είναι, επίσης, επικράτεια όπου ζει και αναπαράγεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Ονομασία  :

Σταχτοτσικνιάς, Ardea cinerea.

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 25/10/ 2020

Φωτογράφος:

Μάνος Καβούλας

Ονομασία  :

Κορμοράνος

Τοποθεσία:

Υγρότοπος ναυπλιου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 24/10/ 2020

Φωτογράφος:

Μάνος Καβούλας

Ονομασία  :

Νερόκοτα

Τοποθεσία:

Όχθη Ερασίνου

Ημερομηνία:

 20/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης

Ονομασία  :

Θαλασσολιμόζα (Limosa lapponica)

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 19/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Μιά νεαρή Θαλασσολιμόζα σπάνιος επισκέπτης στον υγρότοπο (20/10/2020).

Κάθε χρόνο, το φθινόπωρο, η Θαλασσολιμόζα ξεκινάει το ταξίδι του από την Αλάσκα για τη Νέα Ζηλανδία. Διανύει μια απόσταση 11.000 χιλιομέτρων χωρίς να σταματήσει οπουδήποτε, ούτε μία φορά, για οκτώ έως εννέα ολόκληρες ημέρες. Την άνοιξη ταξιδεύει πίσω στην Αλάσκα, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Η μοναδική αυτή ικανότητα του πτηνού έχει αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, μεταξύ άλλων στην ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, στην αεροδυναμική μορφή του, στην ταχύτητα πτήσης, αλλά και στους ευνοϊκούς ανέμους.

Ονομασία  :

Σκολοπακίδες (Scolopacidae)

Νανοσκαλίδρα

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 19/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 Υδρόβια & Παρυδάτια | Οικογένεια: Σκολοπακίδες (Scolopacidae)

Νανοσκαλίδρα

Οικολογία: Είναι είδος παρυδάτιου πουλιού που αναζητά τροφή σε πολύ ρηχά νερά. Αναπαράγεται κοντά στον Αρκτικό Κύκλο και ξεχειμωνιάζει νότια. Κάποιες παραμένουν στην Ελλάδα αλλά οι περισσότερες συνεχίζουν το ταξίδι τους έως την Αφρική. Το χειμώνα η Νανοσκαλίδρα απαντά κυρίως στην παράκτια ζώνη σε ενδιαιτήματα όπως λασποτόπια, αμμώδεις ακτές, λιμνοθάλασσες, και αλυκές. Λιγότερο κοινή σε εσωτερικούς υγρότοπους γλυκού νερού, όπως λιμνούλες, λιμνοδεξαμενές όπου τρέφεται με ποικιλία ασπονδύλων, μυρμήγκια, μαλάκια, καρκινοειδή και φυτικούς οργανισμούς.Απειλές: Ο περιορισμός των πολύ ρηχών νερών και των οχθών που δεν καλύπτονται από βλάστηση μπορεί να υποβαθμίσει το ενδιαίτημα των παρυδάτιων αυτών πουλιώνΝανοσκαλίδρα (Calidris minuta)
Η Νανοσκαλίδρα είναι το πλέον πολυάριθμο παρυδάτιο στην Ελλάδα, ιδιαίτερα κατά την εαρινή μετανάστευση όπου απαντά σε κατάλληλο ενδιαίτημα σε όλους τους υγροτόπους της χώρας και στα νησιά. Το χειμώνα είναι πιο σύνηθες στη δυτική και νότια Ελλάδα (Handrinos & Akriotis, 1997). Η Νανοσκαλίδρα δεν αναπαράγεται στη χώρα μας (BirdLife International 2004a). Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός της φαίνεται να είναι μεγάλος (~460.000 ζεύγη) και να παραμένει σταθερός. Το είδος διέρχεται από την Ελλάδα κυρίως κατά τη διάρκεια των μεγάλων μεταναστευτικών του μετακινήσεων.
Υδρόβια & Παρυδάτια | Οικογένεια: Σκολοπακίδες (Scolopacidae)

Ονομασία  :

 Πορφυροτσικνιάς- Ardea purpurea

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 18/10/ 2020

ΦΥΣΗ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Φωτογράφος:

Θάνος Κομνηνός

Ονομασία  :

ΜΑΥΡΟΛΑΙΜΗΣ

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 19/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

ΨΑΡΟΝΙ

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 14/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

Πρασινοσκέλης

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 15/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

 Μαυρολαίμης

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 13/10/ 2020

Φωτογράφος

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Ονομασία  :

Φοινικόπτερα

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 14/10/ 2020

Φωτογράφος

Βαγγέλης Μπουγιώτης

Στιγμές χαλάρωσης για δυο νεαρά φλαμίνγκο στο Ναύπλιο. Δυο νεαρά φλαμίνγκο έκαναν στάση στον υδροβιότοπο Ναυπλίου - Νέας Κίου στην Αργολίδα, από το μακρύ ταξίδι της Φθινοπωρινής τους μετανάστευσης , Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020.

Η επιστημονική του ονομασία είναι Phoenicopterus ruber, αλλά για το κοινό τους όνομα υπεύθυνη είναι η ισπανική λέξη flamenco που σημαίνει φωτιά. Έχει ύψος 1,05 έως 1,55 μέτρα και το άνοιγμα των φτερούγων του είναι 1,40 με 1,70 μέτρα. Πρόκειται δηλαδή για ένα μεγάλο, εντυπωσιακό πτηνό. Έχει μακριά πόδια εξ ολοκλήρου ροζ και μακρύ, λευκό λαιμό ενώ το ράμφος του είναι ογκώδες και κυρτό προς τα κάτω, σε ροζ απόχρωση με μαύρο στην άκρη. Το φτέρωμα είναι λευκό με ρόδινη απόχρωση, τα καλυπτήρια των φτερούγων είναι κόκκινα, με μαύρα ερετικά.

Είναι μεταναστευτικό είδος, διαχειμάζει στην Αφρική και αναπαράγεται κατά αποικίες στην Ν. Ευρώπη κυρίως Γαλλία και Ισπανία και στη Β. Αφρική. Στο Κόκκινο Βιβλίο αναφέρεται ως σπάνιο παρόλο που ο πληθυσμός του στην Μεσόγειο έχει σταθερή άνοδο. Ενώ η χώρα προέλευσης του είναι η Αμερική, στη Μεσόγειο ήρθε ως δραπέτης καθώς έχει πέσει θύμα αιχμαλωσίας.

Στη χώρα μας είναι τακτικός αποδημητικός επισκέπτης, δεν υπάρχει ακόμη σταθερή αποικία αλλά εμφανίζεται σε αρκετούς παράκτιους υγροτόπους, όπως η λίμνη Κερκίνη. Γενικότερα προτιμά αλμυρές λίμνες, αλυκές και παρόχθιους υγροτόπους κάποιες φορές και γλυκά νερά. Είναι ευαίσθητο στην ενόχληση και για αυτό στην Ευρώπη το καθεστώς προστασίας των τόπων αναπαραγωγής του είναι ιδιαίτερα αυστηρό.

Τρέφεται σε ομάδες κατά την διάρκεια της ημέρας, η διατροφή του αποτελείται από ασπόνδυλα, έντομα, μαλάκια, φύκια, καρκινοειδή και κυανοβακτήρια τα οποία είναι φύκια δηλητηριώδη για κάποια ζώα αλλά αβλαβή για τα φλαμίνγκο. Ζει έως πενήντα χρόνια. Είναι είδος μονογαμικό. Γεννά τον Μάιο ένα, σπάνια δύο λευκά αυγά διαστάσεων 90 Χ 55 χιλστ. και βάρους 140 γρ. Μπορεί να περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει. Είναι από τα ελάχιστα πουλιά που παράγουν γάλα για τους νεοσσούς. Το κακάρισμα του μοιάζει με της χήνας.

Πηγές: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία & Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου. (2015). Τα πουλιά της Ελλάδας της Κύπρου & της Ευρώπης, εκδόσεις Bonnier Fakta Dr Δημήτριος Ε. Μπακαλούδης. (2008). Βιολογία Άγριας Πανίδας, εκδόσεις Γιαχούδη

Ονομασία  :

Φοινικόπτερο

Τοποθεσία:

Υγρότοπος Ναυπλίου Ν.Κίου

Ημερομηνία:

 14/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

 Πρασινοκέφαλη πάπια  Anas platyrhynchos

Τοποθεσία:

 Ν Κίος

Ημερομηνία:

 13/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

 Μαχάων (Papilio machaon)

Τοποθεσία:

Υγρότοπο Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 6/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

Η Πεταλούδα “Pieris Rapae” 

Τοποθεσία:

ΝΑΥΠΛΙΟ NATURA 2000 (Περιοχή Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου).

Ημερομηνία:

 2/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ονομασία  :

Η μέλισσα ''ξυλουργός'' Xylocopa pubescens {Spinola 1838} {Hymenoptera,Apidae,xylocopine}

Τοποθεσία:

ΝΑΥΠΛΙΟ NATURA 2000 (Περιοχή Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου).

Ημερομηνία:

 28/9/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 Η μέλισσα ''ξυλουργός'' είναι ένα πολύ εντυπωσιακό είδος που πήρε την ονομασία της από τη ιδιαίτερη αδυναμία της να φωλιάζει μέσα σε ξύλα. Προτιμάει ξύλα σε αποσύνθεση , που έχουν φυσικά τούνελ μέσα.

Η βασίλισσα αυτών των μελισσών όπως και στις μέλισσες βομβίνους διαχειμάζει σε ασφαλές μέρος το χειμώνα , και την άνοιξη επιλέγει τη θέση της φωλιάς για να ξεκινήσει την ανάπτυξη της αποικίας.

Σύμφωνα με την βιβλιογραφία εκτείνεται από την Ινδία έως την βορειοανατολική και δυτική Αφρική, θέλει ζέστη περιβάλλοντος γύρω στους 18 βαθμούς Κελσίου για να αρχίσει να δραστηριοποιείται και είναι σύμφωνα πάντα με την βιβλιογραφία άλλα και πειραματικά δεδομένα αποτελεσματικότερος επικονιαστής από τις μέλισσες.(μέσα στο θερμοκήπιο). Τα αρσενικά του είδους είναι αβλαβή ενώ τα θηλυκά είναι ικανά να τσιμπήσουν.

Η προνύμφη του δέν τρώει το φυτικό ιστό, αλλά τρέφεται από το ενήλικο.Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι υπάρχει ένα είδος τροφάλαξης μεταξύ του κυρίαρχου θηλυκού και των νεαρότερων θηλυκών που μένουν στην φωλιά.

Ονομασία  :

Η Πεταλούδα “Pieris Rapae” 

Τοποθεσία:

ΝΑΥΠΛΙΟ NATURA 2000 (Περιοχή Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου).

Ημερομηνία:

 2/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 «Το σπουδαιότερο δώρο που έχεις είναι η μεταμόρφωση του εαυτού σου.» - Λάο Τσε.

Αυτό που η κάμπια αποκαλεί τέλος, οι υπόλοιποι το λένε πεταλούδα». - Λάο Τσε.

Η ιστορία μεταμόρφωσης από κάμπια σε πεταλούδα.

Η κάμπια κοιμήθηκε, νιώθοντας γαλήνη σκεπτόμενη πως το πεπρωμένο της ήταν να είναι κάτι παραπάνω από μια κάμπια. Κοιμόταν, ενώ χρυσαλλίδες φύτρωναν γύρω της, ένα κέλυφος που κράτησε την γαλήνη αρκετά ώστε να γίνει μια άλλη οντότητα.

Όταν ξύπνησε ένιωσε παγιδευμένη στο βαρύ κέλυφος που δεν την άφηνε να κουνηθεί. Αισθανόταν ότι κάτι περίεργο είχε φυτρώσει στην πλάτη της. Με προσπάθεια, κούνησε αυτά που έμοιαζαν με μεγάλα μπλε φτερά και το κέλυφος έσπασε.

Δεν ήταν πλέον κάμπια, ήταν μια μπλε πεταλούδα. Ωστόσο ήταν κάμπια για τόσο καιρό που δεν συνειδητοποίησε πως δεν ήταν πλέον.

Η μπλε πεταλούδα σύρθηκε στο δέντρο με τα μικρά πόδια της παρόλο που είχε φτερά. Κουβαλούσε το βάρος των μεγάλων φτερών, ένα βάρος που κατανάλωνε την δύναμη της.

Η πεταλούδα κινούνταν με τα πόδια της όπως έκανε πάντα πιστεύοντας ότι ήταν κάμπια και θα συνέχιζε να ζει έτσι. Αλλά τα φτερά δεν της επέτρεπαν να κινηθεί στο έδαφος με τόση ευκινησία όσο πριν.

Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια δεν καταλάβαινε γιατί η ζωή της είχε γίνει τόσο δύσκολη. Κουρασμένη από το βάρος των φτερών της, αποφάσισε να επιστρέψει το κλαδί όπου είχε μεταμορφωθεί. Αυτή τη φορά, το να σκαρφαλώσει στο δέντρο ήταν αδύνατο.

Μια ριπή ανέμου ή οποιαδήποτε απροσδόκητη εμφάνιση την έσπρωχνε πίσω. Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν κάμπια έκατσε ανίκητη και κοίταξε το ψηλό κλαδί που της φαινόταν τόσο μακριά. Τότε άρχισε να κλαίει απεγνωσμένη.

Ακούγοντας το κλάμα μια όμορφη, σοφή, λευκή πεταλούδα πλησίασε. Κούρνιασε σε ένα λουλούδι ενώ κοίταζε την μπλε χωρίς να λέει τίποτα. Όταν το κλάμα της μπλε πεταλούδας κόπασε, η λευκή ρώτησε:

«Τι συνέβη;»

«Δεν μπορώ να σκαρφαλώσω σε αυτό το κλαδί. Και πριν ήταν δύσκολο, αλλά μπορούσα να το κάνω.»

«Τότε αν δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις… Ίσως μπορείς να πετάξεις.»

Η μπλε πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια κοίταξε περίεργα την λευκή και μετά τον εαυτό της. Είδε τα μεγάλα βαριά φτερά της. Όπως τη μέρα που βγήκε από το κέλυφος τα κούνησε με δυσκολία και τα άνοιξε.

Ήταν τόσο μεγάλα και όμορφα. Ένα μπλε χρώμα τόσο έντονο που την φόβισε και γρήγορα τα έκλεισε.

«Κουράζεις τα πόδια σου και δεν χρησιμοποιείς τα φτερά σου» είπε η λευκή πεταλούδα ανοίγοντας τα και πετώντας κομψά.

Η μπλε πεταλούδα παρακολουθούσε έκθαμβη κάθε κίνηση της λευκής και σκέφτηκε τα λόγια της. Εκείνη τη στιγμή κατανόησε ότι δεν ήταν πλέον κάμπια, πως ίσως τα βαριά φτερά ήταν χρήσιμα.

Η μπλε πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της ξανά και αυτή τη φορά τα κράτησε ανοιχτά. Έκλεισε τα μάτια της και ένιωσε τον άνεμο να την χαϊδεύει. Ένιωσε πως αυτά τα φτερά ήταν κομμάτι της, δεν ήταν πλέον κάμπια κι επομένως δεν μπορούσε να συνεχίσει να ζει έτσι. Να σέρνεται στο έδαφος.

Τότε ανοίγοντας τα φτερά της όλο και πιο πολύ γινόταν περισσότερο μια όμορφη πεταλούδα παρά κάμπια. Παρατηρούσε το όμορφο σχεδόν μαγικό μπλε των φτερών της. Γρήγορα, συνειδητοποίησε ότι πετούσε, αργά προς το κλαδί.

Το πέταγμα ήταν πολύ πιο εύκολο από το να σέρνει τα πόδια της παρόλο που έπρεπε να τελειοποιήσει την τεχνική της. Ανακάλυψε πως ο φόβος της πτήσης δεν της επέτρεψε να αποδεχθεί αυτό που ήταν, μια κάμπια που μεταμορφώθηκε σε μπλε πεταλούδα.

Αυτό το παραμύθι μεταμόρφωσης είναι η ιστορία από μια πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμη κάμπια. Είναι η ιστορία της όμορφης μπλε πεταλούδας, με δυνατά φτερά, που μπόρεσε να πετάξει ενάντια στο ρεύμα, στις καταιγίδες και στους δυνατούς ανέμους.

Η πεταλούδα είχε μεγάλα, όμορφα φτερά. Ένα μπλε με πολλές αποχρώσεις, από το γαλάζιο του ουρανού μέχρι το βαθύ μπλε του ωκεανού. Αλλά δεν το ήξερε καν.

Ονομασία  :

Πεταλούδα Μαχάων

Τοποθεσία:

ΝΑΥΠΛΙΟ NATURA 2000 (Περιοχή Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου).

Ημερομηνία:

 28/9/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

 Η πεταλούδα Μαχάων (Papilio machaon) ανήκει στην οικογένεια Παπιγιονίδαι (Papilionidae). Πήρε το όνομά της από τον Μαχάωνα, δεύτερο γιο του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, επίσης γιατρό, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Ποδαλείριο ηγήθηκαν του στρατού της Τρίκκης (σημερινά Τρίκαλα) κατά τον Τρωικό Πόλεμο. Μαζί με την Iphiclides podalirius (Scarce swallowtail) είναι από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη πεταλούδων της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε είδη πεταλούδας (236 είδη), με 13 από τα οποία απαντώνται μόνο στη χώρα μας. Ο μέσος χρόνος ζωής μιας πεταλούδας είναι 8-10 ημέρες και αυτό επειδή είναι σχετικά ευαίσθητη και έχει διάφορους θηρευτές.

Ονομασία  :

Πεταλούδα Lykaena phlaeas.

Τοποθεσία:

Ορεινή Αργολίδα

Ημερομηνία:

 11/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τασος Ηλιάδης

Ένα είδος πεταλούδας που ζευγαρώνει μόνο μία φορά στη ζωή της, κλείνει τις φτερούγες της για να αποφεύγει τυχόν. . .σεξουαλική παρενόχληση από επίδοξους «μνηστήρες», υποστηρίζει ιάπωνας ερευνητής.

Από την παρατήρηση του είδους Small Copper Butterfly (Lycaena phlaeas) μίας δίχρωμης πεταλούδας - πορτοκαλί και μαύρο- προέκυψε ότι κάποιες θηλυκές έκλειναν τις φτερούγες τους όταν τις πλησίαζαν τα αρσενικά, αλλά μόνο όταν τα αρσενικά ήταν του δικού τους είδους, σύμφωνα με τον Γιουν-Για Ίντε, βοηθό καθηγητή στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Kurume, στην Φουκουόκα της δυτικής Ιαπωνίας.

«Κλείνοντας τα φτερά τους γίνονται λιγότερο ορατές κι αυτό τις βοηθάει να αποφύγουν την επικοινωνία με το είδος τους. Κρίνουμε ότι προσπαθούν να αποφύγουν την σεξουαλική παρενόχληση από τα αρσενικά,» εξηγεί ο Ίντε.

Ονομασία  :

Γαλαζολαίμης

Τοποθεσία:

Περιοχή Ερασίνου

Ημερομηνία:

 4/10/ 2020

Φωτογράφος:

Αθανάσιος Μαρίνης

Ακριβώς δίπλα στον Ερασίνο που κάποιοι θέλουν να καταστρέψουν εμφανίστηκε ένας σπανιότατος επισκέπτης για την περιοχή μας και την πατρίδα μας, ο Γαλαζολαίμης (ναι, ναι ξάδερφος του δικού μας χειμερινού επισκέπτη του κοκκινολαίμη) ένα πουλί που αναπαράγεται στην τούνδρα, από τη Σκανδιναβία μέχρι την Αλάσκα, από τη Σιβηρία μέχρι τον Καύκασο και τις στέπες του μακρινού Καζακστάν. 

 Η έλευση του προσέλκυσε δεκάδες παρατηρητές – επισκέπτες από όλη την Πελοπόννησο αλλά και την Αθήνα, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά του τοπίου και φυσικά του ποταμού Ερασίνου που φιλοξενεί στις όχθες του και στην γύρο περιοχή τον μακρινό και σπάνιο ταξιδιώτη. 

 Αυτός είναι ο Ερασίνος μας ένα ποτάμι με συνεχή ροή που εμπλουτίζει τον υδροφόρο ορίζοντα και αποτελεί καταφύγιο για τα ζώα, πουλιά και ψάρια όλο το χρόνο. 

 Ας τον προστατέψουμε, ας τον αφήσουμε να ρέει όπως το κάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια και αυτός θα μας ανταμείβει για πάντα. Αν κάποιοι θέλουν να κάνουν έργα να φτιάξουν τους δρόμους των πόλεων και των χωριών μας που είναι γεμάτα λακκούβες και σαμάρια. 

 Επίσης αν θέλουμε να μην πλημυρίζουν οι πόλεις και τα χωριά να γίνουν ενέργειες ώστε να ανοίξουν οι παλιές κοίτες των χειμάρρων – ρεμάτων που τις έχουν καταπιεί οι οικοπεδοφάγοι.

Μαρίνης Αθανάσιος Πολίτης 

Ονομασία  :

Θηλυκός Αερομάχος

Τοποθεσία:

Υγροβιότοπος Ναυπλίου Ν Κίου

Ημερομηνία:

 4/10/ 2020

Φωτογράφος:

Τάσος Ηλιάδης